Κυριακή 31 Μαΐου 2009

(cccummings ?



may i feel said he
(i' ll squeal said she
just once said he)
it's fun said she

(may i touch said he
how much said she
a lot said he)
why not said she

(let's go said he
not too far said she
what' s too far said he
where you are said she)

may i stay said he
(which way said she
like this said he
if you kiss said she

may i move said he
is it love said she)
if you' re willing said he
(but you' re killing said she

but it' s life said he
but your wife said she
now said he)
ow said she

(tiptop said he
don' t stop said she
oh no said he)
go slow said she

(cccome? said he
ummm said she)
you' re divine! said he
(you are Mine said she)

1935

e.e. cummings
(1894- 1962)

Τετάρτη 27 Μαΐου 2009

άτιτλο

Σάββατο ταξίδευα. Ίο-Αμοργό μέσω Νάξου.
Στ΄ανοιχτά της Ηρακλειάς, ένα κοπάδι δελφίνια έσκασε μύτη
πλάι στο Σκοπελίτη και ακολούθησε τη ρότα του για ένα περίπου πεντάλεπτο.
Κάποια στιγμή ένα δελφίνι χώρισε από τα υπόλοιπα,
πλησίασε πιο κοντά στο καράβι, κολύμπησε για λίγο
και ξαφνικά βούτηξε και χάθηκε στο βάθος.
Όταν διάβασα για το θάνατο του Δημήτρη , μου ήρθε στο νου
εκείνο το δελφίνι που ξαφνικά έφυγε.
Δεν ξέρω πως γίνεται να νοιώθεις τόση στενοχώρια
για κάποιον που γνωρίζεις μόνο μέσω της ιστοσελίδας του, όμως συμβαίνει.

Δημήτρη, αντίο

Τετάρτη 20 Μαΐου 2009

Τετάρτη 13 Μαΐου 2009

σκέψεις μιας κουκουνάρας


παράδοξο


οι άνθρωποι
θάβουν
θάβουν
παραχώνουν ασταμάτητα
φόβους
σκέψεις
επιθυμίες
τα νεκρά κορμιά τους

τους αρέσει να θάβουν

οι άνθρωποι
κοιτάν ψηλά
πιο ψηλά
πιο ψηλά
το ύψος τους μεθά και ξεχνούν
τους αρέσει να ξεχνούν
τι θάβουν

αω




Αυτό το κορίτσι, σήμερα μας άφησε
Γεια σου μωρέ Γκοχά

Παρασκευή 1 Μαΐου 2009

Grève des Mères







La Grève des Mères

Puisque le feu et la mitraille,
Puisque les fusils les canons,
Font dans le monde des entailles
Couvrant de morts les plaines et les vallons,
Puisque les hommes sont des sauvages
Qui renient le dieu fraternité,
Femmes debout ! femmes à l’ouvrage !
Il faut sauver l’humanité.

Refuse de peupler la terre !
Arrête la fécondité !
Déclare la grève des mères !
Aux bourreaux crie ta volonté !
Défends ta chair, défends ton sang !
À bas la guerre et les tyrans !

Pour faire de ton fils un homme,
Tu as peiné pendant vingt ans,
Tandis que la gueuse en assome
En vingt secondes des régiments.
L’enfant qui fut ton espérance,
L’être qui fut nourri en ton sein,
Meurt dans d’horribles souffrances,
Te laissant vieille, souvent sans pain

Refuse de peupler la terre !
Arrête la fécondité !
Déclare la grève des mères !
Aux bourreaux crie ta volonté !
Défends ta chair, défends ton sang !
À bas la guerre et les tyrans !

Est-ce que le ciel a des frontières ?
Ne couvre-t-il pas le monde entier ?
Pourquoi sur terre des barrières ?
Pourquoi d’éternels crucifiés ?
Le meurtre n’est pas une victoire !
Qui sème la mort est un maudit !
Nous ne voulons plus, pour votre gloire
Donner la chair de nos petits.

Refuse de peupler la terre !
Arrête la fécondité !
Déclare la grève des mères !
Aux bourreaux crie ta volonté !
Défends ta chair, défends ton sang !
À bas la guerre et les tyrans !


Από το: noir... et rouge aussi un peu
των: les amis d' ta femme

Οι στίχοι είναι του Gaston Montehus (1872-1952)
H φωτογραφία είναι από την ταινία της Agnes Varda:
l' une chante, l' autre pas.