ζωή, σημεία στίξης

Είναι αυτή η γυναίκα

κάθε μέρα εκεί
στο νεκροταφείο
για τον γιο της

μαυροντυμένη αδύνατη
σιωπηλή παρούσα

κάθε μέρα ταΐζει τις γάτες
κάθε μέρα την περιμένουν
ενώ αυτή δεν περιμένει πια τίποτα

Κάπως έτσι

Ας πούμε λοιπόν πως επιστρέφω.

Πώς επιστρέφω;

Ξεκινώντας από το τέλος νομίζω.
Από τη φετινή παράσταση, το φετινό μου ταξίδι:
Η Χώρα, βασισμένη σε κείμενα από το βιβλίο η Χώρα, αληθινές ιστορίες του Μανώλη Λυδάκη
Σε σκηνοθεσία Γιάννη Σιούτη και Πέτρου Ρούσσου από τους Nomades Artcore

Λες;