Πέμπτη 24 Ιουλίου 2008

ΤΗΣ ΜΕΔΟΥΣΑΣ


paul klee, 1879-1940

Ξερίζωσε την εικονολατρία απ' το τοπίον σου
και πλούτισε την ουτοπίαν με φαντάσματα
που δεν αναγνωρίζονται από συγγενείς
ούτε από συντρόφους. Αλλιώς
πώς θ' αντιμετωπίσεις το άγνωστόν σου Εγώ
άμα βγεις από το μετρό ή την Σαχάρα;
Ο Ιουλιανός κι ο Μαρά φωτογραφήθηκαν
απ' τη νεότητά σου. Τους αντιτύπους των
βλέπεις παντού. Αυτοί που σε βλέπουν
ας είναι εικονοκλάστες. Αντιμετωπίζονται
στο άτοπον, στον περίβολον της Πανθέας
-Ναός του ονείρου και άλλων μυστικών.
Πού αλλού; Όχι στην αγορά ή στο συνέδρειο
κι όχι στο κελί, μπροστά σ' έναν καθρέφτη
που σου προσφέρει μια Mέδουσα.


Νικόλαος Κάλας
Οδός Νικήτα Ράντου,
εκδ. Ίκαρος

Κυριακή 20 Ιουλίου 2008

ΑΝΘΡΩΠΙΝΟ! ΠΟΛΥ ΑΝΘΡΩΠΙΝΟ!








To κείμενο που ακολουθεί το πήραμε από εδώ

"Τον βρηκαμε βαρεια κακοποιημενο την Τριτη το μεσημερι 15 Ιουλιου στο Νεωρειο, στον Πορο Τροιζηνιας. Οι φωτογραφιες που στελνουμε ειναι αποκαλυπτικες. Αργοτερα μαθαμε πως ηταν ενα χαρουμενο αδεσποτο σκυλι που ακουγε στο ονομα Ληο (Leo). Δεν πιστευαμε στα ματια μας για το τι βλεπαμε. Το ΣΟΚ ηταν οδυνηρο, απολυτο. Καμμενη σαρκα, κομματια ολοκληρα δερματος και σαρκας να λειπουν απο το προσωπο, τα ματια, το στομα, τα αυτια, το σωμα, και το δυστυχο ζωο να τρεμει ασταματητα με λυγμους που σου σπαραζαν την καρδια και την ψυχη... Τον ειχαν περιλουσει πολυ προσφατα, ισως εκεινο το πρωι, με βαρειας μορφης χημικα, καποιο δραστικοτατο οξυ, σαν βιτριολι, σαν ακουαφορτε, η κατι τετοιο τελος παντων που να προξενησει αυτη την αποτροπαιη και ανηκουστη βλαβη σε μια ζωντανη υπαρξη. Ειναι προφανες οτι καποιον η καποιους «ενοχλησε» το σκυλι και σαν «τιμωρια» ξεσπασαν τα απανθρωπα τερατωδη ενστικτα τους σε μια αβοηθητη υπαρξη με αυτον τον κακουργηματικο τροπο. Η λυπη και η αγανακτηση μας ατελειωτη. Καποιος που κυκλοφορει αναμεσα μας στο ομορφο νησι, ειναι ενας αδιστακτος βασανιστης ενας υπανθρωπος που λογικα δεν εχει θεση στην κοινωνια μας και θα επερεπε να βρισκεται καπου αλλου κλεισμενος.Το λυπηρο ειναι οτι στις εκκλησεις μας για βοηθεια σε φιλοζωικες oργανωσεις,σε ιατρεια, ιατρους, ακομη και σε καποιο καναλι συναντησαμε μια παραξενη αδιαφορια που μας ξενισε.Ετσι μερικοι, ελαχιστοι ανθρωποι ξεκινησαμε αμεσως με προσωπικες προσπαθειες να χορηγησουμε καποια θεραπευτικη φροντιδα αλλα και παροχη τροφης. Ακολουθωντας τηλεφωνικες συμβουλες απο κτηνιατρο πλυναμε τις πληγες, χορηγησαμε αντιβιοτικα φαρμακα, και τροφη (μονο με συριγγα και με μεγαλη δυσκολια), ολο το περασμενο εικοσιτετραωρο. Ομως ειναι φανερο οτι το ζωο χρειαζεται αμεση νοσοκομειακη περιθαλψη την οποια δεν μπορεσαμε να πετυχουμε χθες παρα τις προσπαθειες μας.Σημερα παντως θα τον μεταφερουμε οπωσδηποτε στην Αθηνα, αναγκαστικα σε ιδιωτικη κλινικη γιατι ειναι ακρως απαραιτητη η ιατρικη του παρακολουθηση και περιθαλψη.Ο ΛΗΟ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΘΕΡΑΠΕΥΤΕΙ ΚΑΙ ΝΑ ΖΗΣΕΙ, σε πεισμα εκεινων που θελησαν να τον θανατωσουν με τοσο βαρβαρο τροπο.Επισης, απο πληροφοριες που συγκεντρωσαμε, την περασμενη εβδομαδα αλλο ενα αδεσποτο σκυλι πεθανε με σπασμους μπροστα στα ματια περιοικων στην ιδια περιοχη απο δηλητηριασμενο φαγητο (φολα).Θελουμε λοιπον να καταγγειλουμε την υπαρξη καποιου η καποιων αδιστακτων υπανθρωπων στο νησι του Πορου οι οποιοι αβιαστα προβαινουν σε απαραδεκτες, απανθρωπες, κακουργηματικες πραξεις εις βαρος ανυπερασπιστων ζωων.

" Μπορειτε να μας βρειτε στο κινητο τηλεφωνο : 6983936194
Παρακαλουμε θερμα να διαδωσετε το μηνυμα μας σε ολα τα blogs.

-----------------------------------------------------------------------

Να προσθέσω εγώ πως παρόμοια περιστατικά, κυρίως με φόλες, συμβαίνουν συχνότατα παντού στο Γιουνανιστάν και εξαντλούν όλα τα φιλειρηνικά μου αποθέματα, με οδηγούν σε αυτοαναίρεση γιατί καταργούν κάθε θεωρία μου περί δικαιωμάτων των θητών... εάν έβλεπα να καίνε τον τύπο που τό κανε αυτό με βιτριόλι, δεν θα κουνούσα ούτε το μικρό μου δαχτυλάκι για να τον σώσω, θα καλούσα και τα κανάλια -που τα σιχαίνομαι- για να το δουν και οι λοιποί εγκληματίες μπας και συμμαζευτούν.
Υπάρχουν φόνοι που δεν "ξεχρεώνονται" ποτέ, ούτε καν με χρηματικό πρόστιμο.
Στη φυλακή μπορεί να καταλήξεις για το κακό που έκανες στον εαυτό σου και σε κανέναν άλλον ως χρήστης ναρκωτικών, γιατί αρνήθηκες να πιάσεις όπλο και να υπηρετήσεις τη μαμά-πατρίδα, αλλά σιγά μη σε μαντρώσουνε γιατί σκότωσες σκύλο.
Κι' όταν καις δάση -και όλη την πανίδα τους- με τους νόμους που κάθε φορά έρχονται να οριστικοποιήσουν πως η καμένη γη, καμένη θα παραμείνει, μόνο παράσημο δε σου φορούν στο πέτο που άνοιξες το δρόμο για να παρελάσει ο πολιτισμός της μπουλντόζας και του μπετόν.
Ωραία η δικαιοσύνη μας!
Πού διάολο την βρίσκουνε την εθνική περηφάνεια τόσοι και τόσοι ήθελα νά ξερα,
τους τη μοιράζουνε άραγε μαζί με τη φουρκέτα ή άνευ..
..μάλλον άνευ, γιατί όλο και κάποιος θα είχε βρεθεί να ακολουθήσει τη συμβουλή του Καρυωτάκη..

...ή να βυθομετρούσατε και σεις
με μια φουρκέτα το άδειο σας κεφάλι!

δε μπορεί, όλο και κάποιος θα είχε βρεθεί
βυθομετρώντας ν' ανοίξει τα μάτια του και
να κοιτάξει πέρα απ' την "αρχαιοελληνική" μύτη του.



Σάββατο 19 Ιουλίου 2008

ΤΙ ΕΙΝΑΙ ΜΙΣΟ ΚΑΙ ΤΙ ΟΛΟΚΛΗΡΟ;


las dos fridas, frida kahlo


Eγώ να ξεχειλίζω και οι λέξεις όχι-
πείσμωσαν, δε λεν να βγουν
Αν με κόψεις στα δυο θα ξεπηδήσουν ποιήματα
που ολόκληρη δε μπόρεσα





Δευτέρα 14 Ιουλίου 2008

ALSO SPRACH BUTT (1)

ο butt

... Kαι μετά την αρνίσια σπάλα με φασολάκια και αχλάδια, μου
έδωσε διορία εννιά μηνών να ξεγεννήσω τις μαγείρισσές μου.
Ισότιμοι γινόμαστε όταν πρόκειται για προθεσμίες. Ό,τι και να'
χω μαγειρέψει, η μαγείρισσα μέσα μου βάζει κι άλλο αλάτι.

Για τι πράγμα γράφω

Για το φαγητό, τη γεύση που αφήνει.
Εκ των υστέρων, για καλεσμένους που ήρθαν απρόσκλητοι
ή κοντά έναν αιώνα καθυστερημένοι.
Για το λεμόνι που ζητάει το σκουμπρί.
Απ' όλα τα ψάρια γράφω για τον Μπουτ.

Γράφω για την αφθονία.
Για τη νηστεία και γιατί την ανακάλυψαν οι άσωτοι.
Για τη θρεπτική αξία που έχουν τα ψίχουλα
πάνω στο τραπέζι των πλουσίων.
Για το λίπος και τα κόπρανα, το αλάτι και την έλλειψη.
Καθιστός πάνω σ' ΄ένα βουνό από κεχρί σας δασκαλεύω,
πώς χολώθηκε το πνεύμα και
πώς τρελάθηκε το στομάχι.

Γράφω για τα στήθη.
Για την εγκυμοσύνη της Ιλζεμπιλ
(και τη βουλημία για αγγουράκια τουρσί),
όσο πρόκειται να κρατήσει.
Για την τελευταία μοιρασμένη μπουκιά,
την ώρα που περνάς με κάποιο φίλο
τρώγοντας ψωμί, τυρί, φουντούκια και κρασί.
(Με το στόμα γεμάτο συζητούσαμε για το θεό,
το σύμπαν και το φαγητό, που δεν είναι παρά σκέτος φόβος.)

Γράφω για την πείνα,
πώς την περιέγραψαν, πώς τη διέδωσαν γραπτώς.
Για τα μπαχάρια, την ώρα που πηγαίνω στην Καλκούτα
(τότε που ο Βάσκο ντε Γκάμα κι εγώ
ρίξαμε την τιμή του πιπεριού)

Κρέας. Κρέας ωμό ή μαγειρεμένο,
που κουρελιάζεται, ξεφτίζει, μαραίνεται και λιώνει.
Μετράω τον καθημερινό χυλό
κι όσα άλλα μας έχουνε ταϊσει μέχρι τώρα:
τις ιστορικές ημερομηνίες,
τις μάχες στο Τάνενμπεργκ, το Βίτστοκ, το Κολίν,
και ότι περίσσεψε από δαύτα:
κόκαλα, τσόφλια, έντερα και λουκάνικα.

Για την αηδία που προκαλεί το γεμάτο πιάτο,
για το καλό γούστο,
για το γάλα (και πώς πήζει)
για τα παντζάρια, τα λάχανα, τη νίκη της πατάτας,
για όλα αυτά θα γράψω αύριο
ή αφού πρώτα γίνουν απολιθώματα του σήμερα
τα υπολείμματα του χτες.

Για τι πράγμα γράφω: για το αυγό.
Το λίπος των βασάνων, το σαράκι της αγάπης,
το καρφί και το σκοινί, τον καυγά για την παραπανίσια
κουβέντα, την τρίχα στη σούπα.
Για τους καταψύκτες και τι τους συνέβη
όταν σταμάτησε να’ ρχεται ρεύμα.
Γράφω για όλους εμάς τους φαγωμένους
γύρω απ’ το άδειο τραπέζι.
μα και για σένα και μένα και το ψαροκόκαλο στο λαιμό.


Εννέα και πλέον μαγείρισσες

Η πρώτη μαγείρισσα μέσα μου –καθότι μπορώ να μιλήσω μόνο
για μαγείρισσες που κάθονται μέσα μου και θέλουν να βγουν έ-
ξω- λεγόταν Άουα και είχε τρία στήθη. Αυτά συνέβαιναν τη Λί-
θινη Εποχή. Εκείνο τον καιρό εμείς οι άντρες δεν είχαμε πολλά
δικαιώματα, αφού η Άουα ήταν αυτή που μας έφερε τα τρία α-
ναμμένα κάρβουνα που’ χε κλέψει από τον ουράνιο λύκο κρύ-
βοντάς τα κάπου (μπορεί και κάτω απ’ τη γλώσσα της). Στη συ-
νέχεια, η Άουα εφεύρε, παρεπιπτόντως θαρρείς, τη σούβλα και
μας δίδαξε να ξεχωρίζουμε το ωμό απ’ το ψημένο. Η βασιλεία
της Άουα ήταν ήπια. Οι γυναίκες της Λίθινης Εποχής, αφού τε-
λείωναν το θηλασμό των βρεφών, έπαιρναν στο βυζί τους άντρες,
μέχρι να τους κοπούν οι ζωηράδες κι οι έμμονες ιδέες και να ησυ-
χάσουν υπνωτισμένοι και χρησιμοποιήσιμοι για κάθετι.
Έτσι ήμασταν όλοι χορτάτοι. Ποτέ ξανά, όταν αργότερα έφτασε
το μέλλον, δε χορτάσαμε τόσο πολύ. Γιατί τότε θηλάζαμε αδιάκο-
πα. Συνεχώς έρεε η αφθονία μες στο στόμα μας. Ποτέ δεν άκου-
γες: «σου φτάνει τόσο» ή «δεν κάνει άλλο». Κανένα λογικό μπι-
μπερό δε δινόταν ως υποκατάστατο. Πάντα ήταν ώρα θηλασμού.
Επειδή η Άουα είχε καθιερώσει ως τροφή για τις μητέρες μια
κρέμα από κοπανισμένα βελανίδια, αβγοτάραχο και πύαρ από
τους ιδιαίτερους αδένες της άλκης, τα θηλυκά της Λίθινης Εποχής
κατέβαζαν γάλα ακόμα κι όταν δεν είχαν μωρά. Αυτό μας δημιου-
ργούσε ένα αίσθημα ασφάλειας και μας έκανε ειρηνικούς, ενώ
ο θηλασμός έφτιαξε την πρώτη διαίρεση στο χρόνο της ημέρας.
Θρεμμένοι με τόση ακρίβεια διατηρούμασταν ακμαίοι ακόμα κι
όταν είχαμε χάσει τα δόντια μας, πράγμα που’ χε σαν συνέπεια
να περισσεύουν αρκετοί άντρες, ενώ οι γυναίκες καταναλώνο-
νταν γρηγορότερα και πέθαιναν νεότερες. Εμείς οι άντρες δεν
είχαμε να κάνουμε και πολλά πράματα ανάμεσα στους θηλασμούς:
κυνήγι, ψάρεμα, κατασκευή στουρναριών∙ κι όταν μετά από αυ-
στηρούς κανόνες προτεραιότητας ερχόταν η σειρά μας για το θη-
λασμό, οι γυναίκες (που βασίλευαν με τη φροντίδα τους) επέτρε-
παν μερικές φορές να μπούμε και στην αγκαλιά τους.
Σημειωτέον ότι ήδη από τη Λίθινη Εποχή οι μανάδες έλεγαν
στα μωρά τους «Λα λα», ενώ οι άντρες (όταν τους φώναζαν να
δουν τα παιδιά) έλεγαν «Χμμ!» Πατέρες δεν υπήρχαν. Ίσχυε μό-
νο το μητριαρχικό δίκαιο.
Ήταν μια ευχάριστα άχρονη εποχή. Κρίμα που κάποιος, άντρας
φυσικά, αποφάσισε ξαφνικά να λιώσει μέταλλο από πετρώματα
και να το χύσει σε φόρμες από άμμο. Ο θεός ξέρει ότι δεν ήταν
γι’ αυτό που είχε κλέψει η Άουα τη φωτιά. Μα όσο κι’ αν απεί-
λησε να μας αποστερήσει το βυζί, την επερχόμενη Εποχή του
Χαλκού και τις αντρικές φρικαλεότητες που την ακολούθησαν
δεν μπόρεσε να τις σταματήσει. Κατάφερε, πάντως, να τις ανα-
βάλλει λίγο.


Γκύντερ Γκρας ,Ο ΜΠΟΥΤ ΤΟ ΨΑΡΙ

μετάφραση Θ. Κοκκορογιάννης
Εκδ. Οδυσσέας

Τετάρτη 9 Ιουλίου 2008

ΚΑΘΑΡΟ ΠΕΡΙΓΡΑΜΜΑ



Paul Klee, 1879-1940


Τις γλάστρες να τις βάλεις
γύρω-τριγύρω στο πηγάδι
σε ωραία διάταξη
όπως τα ποιήματα
γύρω στο τίποτα.
Δεν έχει σημασία
που είναι άδειες -
αυτή' ναι η πρώτη μας ευγένεια
κ' η τελευταία.


Γιάννης Ρίτσος
Χάρτινα, εκδ. Κέδρος.

Σάββατο 5 Ιουλίου 2008

L' OMBRE DE QUELQUES VERITES


Paul Valery, 1871-1945.

… Οι φοβερότερες από τις μηχανές δεν είναι ίσως εκείνες
που γυρίζουν, κυλούν, μεταφέρουν ή μετασχηματίζουν την
ύλη ή την ενέργεια. Υπάρχουν άλλοι μηχανισμοί, φτιαγμένοι
όχι από χαλκό ή από ατσάλι, αλλά από άτομα στενά
εξειδικευμένα: οργανισμοί, διοικητικές μηχανές,
που η κατασκευή τους είναι απομίμηση ενός πνεύματος
σε ό,τι πιο απρόσωπο έχει…



… Όλη η κοινωνική δομή είναι θεμελιωμένη στην πίστη ή
στην εμπιστοσύνη. Κάθε εξουσία εγκαθίσταται πάνω σ’ αυτές
τις ψυχολογικές ιδιότητες.Μπορούμε να πούμε ότι ο
κοινωνικός κόσμος, ο δικαστικός κόσμος, ο πολιτικός κόσμος
είναι ουσιαστικά κόσμοι μυθικοί, δηλαδή κόσμοι που οι νόμοι,
οι βάσεις, oι σχέσεις που τους συνιστούν δεν έχουν δοθεί,
προταθεί, από την παρατήρηση των πραγμάτων, από μια
διαπίστωση, από μια άμεση αντίληψη∙ αλλά, αντίθετα,
αποκτούν από μας την ύπαρξή τους , τη δύναμή τους, τη δράση
ώθησης και καταναγκασμού∙ κι αυτή η ύπαρξη, αυτή η δράση
είναι τόσο ισχυρότερες, όσο περισσότερο αγνοούμε ότι
προέρχονται από μας, από το πνεύμα μας…



Ιδέες, εκτιμήσεις, καθαρά εθνικές οδηγούν τα έθνη στο χαμό τους.
Θα ήθελα ένα έθνος να ήταν βουβό για τη δόξα και για τα
πλεονεκτήματά του και να μη μιλούσε ποτέ για τον εαυτό του.
Θα ήθελα ένα έθνος να είχε την πολιτική του πιθανού του μέλλοντος
και όχι του παρελθόντος του.
Η Ευρώπη είναι γεμάτη από ταυτόχρονες αψίδες του θριάμβου
που το άθροισμά τους είναι μηδέν. Όχι όμως και το άθροισμα των
μνημείων στους νεκρούς.



Η πιο απαισιόδοξη κρίση για τον άνθρωπο και για τα πράγματα,
για τη ζωή και για την αξία της, εναρμονίζεται θαυμάσια με τη
δράση και την αισιοδοξία που η δράση απαιτεί.
Αυτό είναι ευρωπαϊκό.


Paul Valery, Στοχασμοί
εκδ. Στιγμή, μετάφραση
Χαρά Μπανάκου-Καραγκούνη

Πέμπτη 3 Ιουλίου 2008

ΥΠΕΧΩΣΕ




Ανακοινώθηκαν επικείμενες αυξήσεις (εως 30%) στα τιμολόγια της ΔΕΗ..
Μην ανησυχείτε! Εναλλακτικές λύσεις υπάρχουν! Φρόντισε γι' αυτό το καλό μας το ΥΠΕΧΩΔΕ, που -όπως πάντα- νοιάζεται τόσο για το περιβάλλον όσο και για την τσέπη μας!

Ιδού τι χρειάζεται να κάνετε για να έχετε ένα φωτοβολταϊκό συστηματάκι σπίτι σας και την οικολογική σας συνείδηση ήσυχη
(απόσπασμα από ανακοίνωση της greenpeace)

  1. Στην περίπτωση που ένας οικιακός καταναλωτής θέλει να εγκαταστήσει ένα φωτοβολταϊκό σύστημα ισχύος 1 κιλοβάτ (kW) στην κατοικία του, το σύστημα αυτό κοστίζει μαζί με τα έξοδα εγκατάστασης και σύνδεσης περί τα 6.500 € (+Φ.Π.Α.). Τα ετήσια έσοδά του από την πώληση της παραγόμενης ηλεκτρικής ενέργειας ανέρχονται σε 520-700 € (ανάλογα με την ηλιοφάνεια της περιοχής που εγκαθίσταται το σύστημα και το αν η σύνδεση γίνεται στο ηπειρωτικό δίκτυο ή σε μη διασυνδεδεμένα νησιά). Προκειμένου να μπορεί αυτός ο οικιακός καταναλωτής να πουλά ηλεκτρική ενέργεια στον ΔΕΣΜΗΕ (ή τη ΔΕΗ κατά περίπτωση) θα πρέπει:
  • Να ανοίξει βιβλία στην εφορία.
  • Να εγγραφεί στον ΟΑΕΕ (ελάχιστο κόστος εισφορών 1.500-2.000 € ετησίως).
  • Να εγγραφεί στο Εμπορικό Επιμελητήριο (κόστος περίπου 50 € ετησίως).
  • Να υποβάλλει δηλώσεις Φ.Π.Α. για μία εικοσαετία.

Να διευκρινίσουμε ότι
α. Ένα ΚW είναι αρκετό για να καλύψει τις ανάγκες σε ενέργεια τετραμελούς νοικοκυριού που σημαίνει ότι το κόστος εγκατάστασης - σύνδεσης θα μπορούσε να αποσβεστεί σχετικά γρήγορα εάν υπήρχαν λογικές ρυθμίσεις και δεν εξισωνόταν το απλό νοικοκυριό με επιχείρηση!
β. ο οικιακός καταναλωτής είναι υποχρεωμένος να πουλά το ρεύμα που του περισσεύει στη ΔΕΗ, δεν έχει δικαίωμα να αποσυνδεθεί απ το δίκτυο και να αποθηκεύει την περίσσια ενέργεια για δική του μελλοντική χρήση. Θα πουλάμε δηλαδή με το στανιό 500-600 ευρώ ρεύμα το χρόνο και θα πληρώνουμε ένα διχίλιαρο συν λογιστές για Φ.Π.Α., βιβλία κλπ.

Ακόμη κάθεστε; Σπεύστε! Συμφέρει!

Και ως να βάλουμε τα φωτοβολταϊκά μας θα είναι έτοιμες και οι βιλίτσες στη Ζαχάρω για να πηγαίνουμε τις διακοπές μας και ν΄αναπνέουμε τον καθαρό αέρα των κλιματιστικών.... Χάρμα... 2000 στρέμματα για "ήπια τουριστική ανάπτυξη"... με πισινούλα και φυσική σκιά ομπρελίτσας ... Εγώ το περιμένω πώς και πώς!
Τι να τα κάνουμε άλλωστε τα δάση; Να μας ξανακαούνε και να τρέχουμε;

Μπορούμε πάντως να κοιμόμαστε ήσυχοι, γιατί ακόμη και όταν η καϋμένη μας κυβέρνηση δεν προλαβαίνει - τι να σου πρωτοκάνει κι αυτή- στέκει άγρυπνος φρουρός πλάϊ της η αντιπολίτευση.Τι νομίζετε δηλαδή πως κάνει αυτή τη στιγμή στο Λαγονήσι; Ετοιμάζει με προσοχή και σοσιαληστρικό ζήλο τα σχέδια για τις βιλίτσες της Ζαχάρως και για τις άλλες, της Πάρνηθας...

Τα στοιχεία για τα φωτοβολταϊκά είναι από την greenpeace, το ΚΑΠΕ και το περιοδικό energy point,τεύχος Mαϊου.

Τετάρτη 2 Ιουλίου 2008

ΤΟ ΕΝΑ ΡΕΕΙ, ΤΟ ΔΥΟ ΑΠΟΡΡΕΕΙ..


Egon Sciele, four trees

ΑΠ’ ΤΙΣ ΑΓΓΕΛΙΚΕΣ ΜΟΥ ΣΗΜΕΙΩΣΕΙΣ
(απόσπασμα)

Κοπέρνικος 9: Συναντούμε δυσχέρειες.
Δεν κάνουν έρωτα στην Αφροδίτη.

VENUS..............
ΔΕΝ
ΑΡΗΣ.................ΔΕΝ
ΔΙΑΣ .................ΔΕΝ
Ω, ΜΗ................ΔΕΝ
ΜΗΔΕΝ
ΟΛΟΝΕΝ
Βραζιλία-Αγγλία 1-0

Έξω-μέσα:
Ούτε-ούτε.

Τηλεόραση. «Φορέστε τα καλά σας.
Ο ρόλος της εκφωνήτριας είναι κυριακάτικος».

Πρέπει να θανατώσουμε τις κοσμοθεωρίες.
Είναι όλες μητρομανείς.

Νίκος Καρούζος,
Τα ποιήματα Α΄ (1961-1978)
Εκδ. Ίκαρος