Σ΄αυτό το θέατρο σκιών..

καραγκιόζηδες ξέρουμε ποιοι είναι.
Ποιος είναι όμως ο καραγκιοζοπαίχτης ;

Παιδεία! Τρία απλά μαθήματα

εδώ περιφρουρούν το δικαίωμα της δημοκρατίας
μας να κάνει πάρκινγκ



εδώ, παρακολουθούμε μία από τις εκφάνσεις
της χριστιανικής ηθικής.



εδώ, εμπεδώνουμε κάθε μέρα
και καλύτερα, τι σημαίνει ισότητα,
ισονομία, δικαιοσύνη.

Το τέλος της παρτίδας

Italo Calvino,1923-1985

...Τώρα πια ο Κουμπλάι Χαν δεν είχε ανάγκη να στέλνει τον Μάρκο Πόλο σε μακρινές αποστολές: τον κρατούσε να παίζει ατελείωτες παρτίδες σκακιού. Η γνωση της αυτοκρατορίας ήταν κρυμμένη στο σχέδιο που χάραζαν τα απότομα άλματα του αλόγου, τα διαγώνια περάσματα του τρελού, το σερνάμενο και επιφυλακτικό βήμα του βασιλιά και του ταπεινού στρατιώτη, οι αδυσώπητες εναλλακτικές λύσεις του κάθε παιχνιδιού.

Ο Μεγάλος Χαν προσπαθούσε να ταυτιστεί με το παιχνίδι: αυτό όμως που τώρα του διέφευγε ήταν ο ίδιος ο λόγος ύπαρξης του παιχνιδιού. Το τέλος της κάθε παρτίδας είναι μια νίκη ή μια ήττα: αλλά τίνος; Ποιος ήταν ο αληθινός στόχος; Κάθε φορά που γίνεται ματ, κάτω από το πόδι του βασιλιά που το χέρι του νικητή έχει πετάξει χάμω, παραμένει ένα μαύρο ή λευκό τετράγωνο. Από το πολύ να εξαϋλώνει τις κατακτήσεις του προκειμένου να φτάσει στην ουσία των πραγμάτων, ο Κουμπλάι είχε καταλήξει στο άλλο άκρο: η οριστική κατάκτηση, της οποίας οι πολυποίκιλοι θησαυροί της αυτοκρατορίας δεν ήταν παρά απατηλά περιβλήματα, τώρα συρρικνωνόταν σε ένα κομμάτι πλαναρισμένου ξύλου: στο τίποτα...

.

Οι Αόρατες Πόλεις

Ιταλο Καλβίνο

εκδ. Καστανιώτη.

Σκατά

Aπό την ανάκριβη πόλη

XX

(Μια επέτειος πιο μελαγχολική

Και πιο συνεσταλμένη από μια χαμένη επανάσταση)

Θυμήθηκα ξαφνικά το κυνηγετικό όπλο
Που έκρυψα στους στίχους εξαιτίας της αστυνομίας
Και δεν ξέρω πού είναι.

Το έκρυψα στο βάθος των λέξεων,
Έχασα το κλειδί της διάβασης

Και τώρα, αυτή τη μέρα των οδοφραγμάτων με ιστούς αράχνης,
Τι θα γίνει με μένα
Χωρίς θάνατο στα δάχτυλα;

Το κυνηγετικό όπλο! Πού είναι το κυνηγετικό όπλο;...
(Η κούκλα, η κούκλα του Carlos Queiroz...)
...Ίσως φθαρμένο
Αλλά ακόμη χρήσιμο στις παρελάσεις της ομίχλης
Με φυσίγγια δακρύων
(στεγνών δακρύων)
Για να σκοτώσουν τους ανθρώπους και μετά να τους κλάψουν.

Ανήκε στον Ze do Telhado,
Χάθηκε στον ανταρτοπόλεμο της σιωπής,
Ταξίδεψε στα χέρια κραυγών
Καραμπίνα
Για να γεμίσει από το στόμα
Στο Μουσείο της Χολέρας.

.

Και τώρα; Πού είναι;
Ίσως στη λέξη Αγάπη,
Ίσως στη λέξη Μίσος,
Ίσως στη λέξη Φόβος,

Ίσως στη λέξη Θάνατος,

Ίσως στη λέξη Σκατά.

Jose Gomes Ferreira

από την ανθολογία Πορτογαλικής ποίησης

εκδ Ροές

Μετάφραση Γιάννη Σουλιώτη

Revuelvo al sur

Σε έγχρωμη εκδοχή και με άλλη μουσική.

χωρίς όπλα, ανθίζει

Στον Γούφα, επειδή δεν κρατάει τίποτα και
στον grand ecrivain, επειδή η συκιά του Γονατά που ανάρτησε
μ΄έκανε ν΄ανοίξω αυτό το προ 12ετίας τετράδιο και να ξεσηκώσω
το παρακάτω.
Έλεγε η melen στα 23 της..

Να ξυπνούσα πάνω σε πλοίο με γεύση αρμύρας να πικρίζει
στα χείλη μου κι έναν αέρα απαλό να μου φυσάει σταγόνες στο πρόσωπο
Να ξυπνούσα πάνω σ' ένα σώμα που ίδιο θάλασσα
Σε δάσος νερό με πεταλούδες πιτσιλωτές
Με μια γάτα τυλιγμένη γύρω απ' το λαιμό μου
κι ένα όνειρο να εφαρμόζει στη σάρκα σα ρούχο
από ύφασμα τρυφερό στην αφή κι αέρινο
Να ξυπνούσα ανάμεσα στα χρώματα, χορεύοντας
να χώριζα τα σχήματα που θά περνα μαζί
Να κυλιόμουν σε χώμα όλο νερά σαν παιδί ακόμη απέραντο

Κυνηγώντας νεράϊδες στις πηγές και δράκοντες στα βράχια
Με μάτια που ν΄απλώνουνε όλο βλέμμα θεού και πεύκου
Με μυρωδιά χειμωνιασμένου ξύλου κι αφή
συκιάς φυσημένης από άνεμο
Άνεμος όλο μαλλιά και μάτια μέδουσας
όλα τα μυστικά να τα σκορπάει

Κρατώντας τίποτα πηγαίνει η άνοιξη
γι' αυτό ανθίζει

ΑΝΑΜΕΝΟΜΕΝΑ

Συμβαίνει τώρα http://www.tvxs.gr/v2972

και ήταν από κυβερνητική πρόθεση αναμενόμενο, ακόμη και πριν την τοποθέτηση Μαρκογιαννάκη.

Συμβαίνει επίσης η μνήμη να κονταίνει και να ασχολείται

μόνο με τα πιο πρόσφατα περιστατικά.
Μια γυναίκα όμως εξακολουθεί να νοσηλεύεται, σχεδόν τυφλή

Δεν είναι δικηγόρος, ούτε δημοσιογράφος, δεν έχει από μόνη της

ούτε φωνή, ούτε δύναμη.

Ύψωσε ανάστημα και της κάψανε τον οισοφάγο.

Το ποτάμι των εξελίξεων κυλάει, την αφήνουμε πίσω αβοήθητη

Το "κράτος" ούτε ασχολήθηκε και προφανώς, ούτε θα ασχοληθεί με τους υπαίτιους.

Αν την ξεχάσουμε κι εμείς πάει χαμένη κι η ίδια κι ο αγώνας της.

Γι αυτό προηγείται η δική της φωτογραφία και ο δικός της λογαριασμός

5012 019021 277

Τράπεζα Πειραιώς

DECHEVA ELENA KUNEVA KOSTADINKA NIKOLOVA

ΤΟ ΣΚΙΑΧΤΡΟ

Γιατί με φτιάχνουν

άσχημο;

Αν τα πουλιά
τα έδιωχνε η ασχήμια

εμένα θα περίμεναν να φύγουν;

Ντίνα Καραβίτη

Διαλαθόντα

εκδ. Κέδρος