Italo Calvino,1923-1985
...Τώρα πια ο Κουμπλάι Χαν δεν είχε ανάγκη να στέλνει τον Μάρκο Πόλο σε μακρινές αποστολές: τον κρατούσε να παίζει ατελείωτες παρτίδες σκακιού. Η γνωση της αυτοκρατορίας ήταν κρυμμένη στο σχέδιο που χάραζαν τα απότομα άλματα του αλόγου, τα διαγώνια περάσματα του τρελού, το σερνάμενο και επιφυλακτικό βήμα του βασιλιά και του ταπεινού στρατιώτη, οι αδυσώπητες εναλλακτικές λύσεις του κάθε παιχνιδιού.
Ο Μεγάλος Χαν προσπαθούσε να ταυτιστεί με το παιχνίδι: αυτό όμως που τώρα του διέφευγε ήταν ο ίδιος ο λόγος ύπαρξης του παιχνιδιού. Το τέλος της κάθε παρτίδας είναι μια νίκη ή μια ήττα: αλλά τίνος; Ποιος ήταν ο αληθινός στόχος; Κάθε φορά που γίνεται ματ, κάτω από το πόδι του βασιλιά που το χέρι του νικητή έχει πετάξει χάμω, παραμένει ένα μαύρο ή λευκό τετράγωνο. Από το πολύ να εξαϋλώνει τις κατακτήσεις του προκειμένου να φτάσει στην ουσία των πραγμάτων, ο Κουμπλάι είχε καταλήξει στο άλλο άκρο: η οριστική κατάκτηση, της οποίας οι πολυποίκιλοι θησαυροί της αυτοκρατορίας δεν ήταν παρά απατηλά περιβλήματα, τώρα συρρικνωνόταν σε ένα κομμάτι πλαναρισμένου ξύλου: στο τίποτα...
.
Οι Αόρατες Πόλεις
Ιταλο Καλβίνο
εκδ. Καστανιώτη.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου