Τρίτη 10 Νοεμβρίου 2009
εμείς
Νησιά Φερόε, Δανία. Ετήσια γιορτή: Τα αρσενικά του κυρίαρχου είδους ενηλικιώνονται.
Τα θηλυκά, κάπου παράπλευρα, ετοιμάζουν το νικητήριο γεύμα.
Πρόκειται για δελφίνια του -υπο εξαφάνιση είδους- καλντερόν
Εύστοχη και ρεαλιστική περιγραφή της ανθρώπινης φύσης.
Καμία μουσική δεν το καπελώνει
Κανένα ποίημα δεν το υπερσκελίζει
Καμιά θεωρία δεν το αναιρεί
Τα θηλυκά, κάπου παράπλευρα, ετοιμάζουν το νικητήριο γεύμα.
Πρόκειται για δελφίνια του -υπο εξαφάνιση είδους- καλντερόν
Εύστοχη και ρεαλιστική περιγραφή της ανθρώπινης φύσης.
Εκείνο που μου είναι ακατανόητο, περισσότερο και από τη σφαγή ακόμα, είναι η τελείως διεστραμμένη μας βεβαιότητα πως είμαστε ανώτεροι, πως έχουμε λογική και πολιτισμό,
απλώς και μόνο επειδή έχουμε λέξεις για να κραυγάζουμε μεταξύ μας το "μεγαλείο" μας.
Θαυμάστε το μεγαλείο μας!
Καμία μουσική δεν το καπελώνει
Κανένα ποίημα δεν το υπερσκελίζει
Καμιά θεωρία δεν το αναιρεί
Κυριακή 8 Νοεμβρίου 2009
Πλανήτης Spitsbergen
To Spitsbergen ανήκει στο σύμπλεγμα των αρκτικών νησιών Svalbard της Νορβηγίας. Απέχει περίπου 1000 χιλιόμετρα από την ηπειρωτική χώρα και άλλα τόσα από τον Βόρειο Πόλο.
Στις αρχές του 2006, η νορβηγική κυβέρνηση αποφάσισε να φτιάξει μία σύγχρονη κιβωτό στην οποία θα αποθήκευε δείγματα από όλες τις γνωστές ποικιλλίες σπόρων που ευδοκιμούν στη Γη. Στόχος της ήταν να προστατεύσει τους σπόρους από μια πιθανή καταστροφή του πλανήτη. Για τον σκοπό αυτόν επέλεξε το Spitsbergen.
Η κιβωτός κατασκευάστηκε σε διάστημα 12 μηνών διανοίγοντας σήραγγα μήκους 130 μέτρων μέσα σε ένα παγόβουνο. Είναι σχεδιασμένη έτσι ώστε
- να αντέξει ακόμη και σε πυρηνική καταστροφή
- να διατηρεί τους σπόρους σε καλή κατάσταση -φυλάσσονται σε θερμοκρασία -18 βαθμών κελσίου -. Υπολογίζεται πως οι πιο ανθεκτικοί μπορούν να παραμείνουν "γόνιμοι" ως και μία χιλιετία.
Aπό την ώρα που ξεκίνησε το εγχείρημα ως τον Φεβρουάριο του 2009, με τη βοήθεια και της Global Crop Diversity Trust , έχουν μεταφερθεί στην κιβωτό περισσότεροι απο 20 εκατομμύρια σπόροι από κάθε γωνιά της Γης, το ένα τρίτο δηλαδή των ειδών που ευδοκιμούν στον πλανήτη.
Διαβάστε:
το ξεκίνημα της προσπάθειας: http://news.bbc.co.uk/2/hi/4605398.stm
η εξέλιξη και η ανταπόκριση άλλων χωρών: http://news.bbc.co.uk/2/hi/7217821.stm
σήμερα: http://news.bbc.co.uk/2/hi/sci/tech/7912543.stm
Δυστυχώς, δεν υπάρχουν και πολλά που μπορούν να γίνουν για να προστατέψουμε και την πανίδα του πλανήτη από την ανθρώπινη επέλαση. Δείτε σχετικά εδώ
Δευτέρα 2 Νοεμβρίου 2009
Πέρκα Τανζανίας
ή, μια μικρή ιστορία για το πώς η πέρκα έφτασε συσκευασμένη
και φτηνή στο σούπερ μάρκετ της γειτονιάς σας.
Κάπου στις αρχές του '60, η πέρκα βρέθηκε να κολυμπά στα ως τότε άγνωστα νερά της λίμνης Βικτώρια. Όχι, κανένας κίνδυνος δεν την παρέσυρε μακριά από τα φυσικά λιμέρια της, την έστειλε εκεί κάποιο επιστημονικό πείραμα εκτροφής.
Ξένη στα νερά της μεγαλύτερης Νοτιοαφρικανικής λίμνης και πολύ επιθετική από τη φύση της, η πέρκα εξαφάνισε μέσα σε μερικές δεκαετίες περίπου 400 είδη άλλων ψαριών που ζούσαν εκεί.
Η φυσική ισορροπία της λίμνης καταστράφηκε. Οι ψαράδες της περιοχής χάσαν τη δουλειά τους. Στο μεταξύ, η ζήτηση της πέρκας αυξήθηκε παγκοσμίως με αποτέλεσμα μεγάλες βιομηχανικές μονάδες κατεργασίας και εκμετάλευσής της να ξεφυτρώσουν -και να ριζώσουν για τα καλά- στα περίχωρα της λίμνης, ιδίως στην Τανζανία. Οι πρώην ψαράδες, γίναν εργάτες με αντάλλαγμα ένα δολλάριο την ημέρα. Το μόνο που μένει γι αυτούς από τους τόνους ψαριών που κατεργάζονται καθημερινά, είναι τα κεφάλια και τα κόκκαλα. Τα επεξεργάζονται σε χωματερές και τα μοιράζονται με τα σκουλήκια. Κατά τα άλλα, οι ίδιοι τρώνε ρύζι, όταν υπάρχει ρύζι γιατί η ανομβρία πλήττει άσχημα την περιοχή.
Πεντακόσιοι τόνοι φιλέτου πέρκας φτάνουν καθημερινά στην Ευρώπη με ειδικά ναυλωμένα αεροπλάνα. Για να μην πηγαίνουν τσάμπα τα καύσιμα του πήγαιν-έλα Ευρώπη Αφρική, κατεβαίνοντας, τα αεροπλάνα μεταφέρουν όπλα. Όπλα που ταϊζουν τους μύριους μικρούς και μεγάλους πολεμους που μαίνονται στα σπλάχνα της μαύρης ηπείρου...
Για περισσότερες λεπτομέρεις δείτε το : Ο εφιάλτης του Δαρβίνου του Hubert Sauper, βίντεο της συγκεκριμένης ταινίας υπάρχουν και στο youtube.
Επίσης διαβάστε: http://archive.enet.gr/online/online_text/c=111,dt=19.03.2005,id=84795432
και http://culture.ana-mpa.gr/view2.php?id=3896
Για το φιλέτο πέρκας δεν χρειάζεται link, θα το βρείτε συσκευασμένο σε πλαστικά κουτάκια στο σούπερ μάρκετ της γειτονιάς σας.
Καλή όρεξη σε όσους το προτιμήσουν!
Αφορμή γι αυτή την ανάρτηση στάθηκε το ότι περαστική από την Αθήνα, βρέθηκα Σάββατο μεσημέρι σε κάποιον Βασιλόπουλο του κέντρου της πόλης κι είδα τα πακετάκια πέρκας στο ψυγείο με ένδειξη: φιλέτο πέρκας, χώρα προέλευσης Τανζανία. .
Αυτός δεν ήταν ο πιο ανάλαφρος τρόπος να επιστρέψω στο διαδίκτυο μετά από τόσο καιρό, όμως μου ήταν αδύνατο να μη σχολιάσω. Κυρίως επειδή είναι πολλοί αυτοί που δε γνωρίζουν πώς έφτασε η πέρκα στο πιάτο τους και φαντάζομαι πως αν το γνώριζαν θα την απέφευγαν.
Καλώς σας βρήκα!
και φτηνή στο σούπερ μάρκετ της γειτονιάς σας.
Κάπου στις αρχές του '60, η πέρκα βρέθηκε να κολυμπά στα ως τότε άγνωστα νερά της λίμνης Βικτώρια. Όχι, κανένας κίνδυνος δεν την παρέσυρε μακριά από τα φυσικά λιμέρια της, την έστειλε εκεί κάποιο επιστημονικό πείραμα εκτροφής.
Ξένη στα νερά της μεγαλύτερης Νοτιοαφρικανικής λίμνης και πολύ επιθετική από τη φύση της, η πέρκα εξαφάνισε μέσα σε μερικές δεκαετίες περίπου 400 είδη άλλων ψαριών που ζούσαν εκεί.
Η φυσική ισορροπία της λίμνης καταστράφηκε. Οι ψαράδες της περιοχής χάσαν τη δουλειά τους. Στο μεταξύ, η ζήτηση της πέρκας αυξήθηκε παγκοσμίως με αποτέλεσμα μεγάλες βιομηχανικές μονάδες κατεργασίας και εκμετάλευσής της να ξεφυτρώσουν -και να ριζώσουν για τα καλά- στα περίχωρα της λίμνης, ιδίως στην Τανζανία. Οι πρώην ψαράδες, γίναν εργάτες με αντάλλαγμα ένα δολλάριο την ημέρα. Το μόνο που μένει γι αυτούς από τους τόνους ψαριών που κατεργάζονται καθημερινά, είναι τα κεφάλια και τα κόκκαλα. Τα επεξεργάζονται σε χωματερές και τα μοιράζονται με τα σκουλήκια. Κατά τα άλλα, οι ίδιοι τρώνε ρύζι, όταν υπάρχει ρύζι γιατί η ανομβρία πλήττει άσχημα την περιοχή.
Πεντακόσιοι τόνοι φιλέτου πέρκας φτάνουν καθημερινά στην Ευρώπη με ειδικά ναυλωμένα αεροπλάνα. Για να μην πηγαίνουν τσάμπα τα καύσιμα του πήγαιν-έλα Ευρώπη Αφρική, κατεβαίνοντας, τα αεροπλάνα μεταφέρουν όπλα. Όπλα που ταϊζουν τους μύριους μικρούς και μεγάλους πολεμους που μαίνονται στα σπλάχνα της μαύρης ηπείρου...
Για περισσότερες λεπτομέρεις δείτε το : Ο εφιάλτης του Δαρβίνου του Hubert Sauper, βίντεο της συγκεκριμένης ταινίας υπάρχουν και στο youtube.
Επίσης διαβάστε: http://archive.enet.gr/online/online_text/c=111,dt=19.03.2005,id=84795432
και http://culture.ana-mpa.gr/view2.php?id=3896
Για το φιλέτο πέρκας δεν χρειάζεται link, θα το βρείτε συσκευασμένο σε πλαστικά κουτάκια στο σούπερ μάρκετ της γειτονιάς σας.
Καλή όρεξη σε όσους το προτιμήσουν!
Αφορμή γι αυτή την ανάρτηση στάθηκε το ότι περαστική από την Αθήνα, βρέθηκα Σάββατο μεσημέρι σε κάποιον Βασιλόπουλο του κέντρου της πόλης κι είδα τα πακετάκια πέρκας στο ψυγείο με ένδειξη: φιλέτο πέρκας, χώρα προέλευσης Τανζανία. .
Αυτός δεν ήταν ο πιο ανάλαφρος τρόπος να επιστρέψω στο διαδίκτυο μετά από τόσο καιρό, όμως μου ήταν αδύνατο να μη σχολιάσω. Κυρίως επειδή είναι πολλοί αυτοί που δε γνωρίζουν πώς έφτασε η πέρκα στο πιάτο τους και φαντάζομαι πως αν το γνώριζαν θα την απέφευγαν.
Καλώς σας βρήκα!
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)