To Spitsbergen ανήκει στο σύμπλεγμα των αρκτικών νησιών Svalbard της Νορβηγίας. Απέχει περίπου 1000 χιλιόμετρα από την ηπειρωτική χώρα και άλλα τόσα από τον Βόρειο Πόλο.
Στις αρχές του 2006, η νορβηγική κυβέρνηση αποφάσισε να φτιάξει μία σύγχρονη κιβωτό στην οποία θα αποθήκευε δείγματα από όλες τις γνωστές ποικιλλίες σπόρων που ευδοκιμούν στη Γη. Στόχος της ήταν να προστατεύσει τους σπόρους από μια πιθανή καταστροφή του πλανήτη. Για τον σκοπό αυτόν επέλεξε το Spitsbergen.
Η κιβωτός κατασκευάστηκε σε διάστημα 12 μηνών διανοίγοντας σήραγγα μήκους 130 μέτρων μέσα σε ένα παγόβουνο. Είναι σχεδιασμένη έτσι ώστε
- να αντέξει ακόμη και σε πυρηνική καταστροφή
- να διατηρεί τους σπόρους σε καλή κατάσταση -φυλάσσονται σε θερμοκρασία -18 βαθμών κελσίου -. Υπολογίζεται πως οι πιο ανθεκτικοί μπορούν να παραμείνουν "γόνιμοι" ως και μία χιλιετία.
Aπό την ώρα που ξεκίνησε το εγχείρημα ως τον Φεβρουάριο του 2009, με τη βοήθεια και της Global Crop Diversity Trust , έχουν μεταφερθεί στην κιβωτό περισσότεροι απο 20 εκατομμύρια σπόροι από κάθε γωνιά της Γης, το ένα τρίτο δηλαδή των ειδών που ευδοκιμούν στον πλανήτη.
Διαβάστε:
το ξεκίνημα της προσπάθειας: http://news.bbc.co.uk/2/hi/4605398.stm
η εξέλιξη και η ανταπόκριση άλλων χωρών: http://news.bbc.co.uk/2/hi/7217821.stm
σήμερα: http://news.bbc.co.uk/2/hi/sci/tech/7912543.stm
Δυστυχώς, δεν υπάρχουν και πολλά που μπορούν να γίνουν για να προστατέψουμε και την πανίδα του πλανήτη από την ανθρώπινη επέλαση. Δείτε σχετικά εδώ
3 σχόλια:
Θλιβερό; Αισιόδοξο; Παράξενο; Δεν ξέρω τι ακριβώς να πω γι' αυτή την αίσθηση...
Απαντώντας στα δεδομένα των καιρών
θα έλεγα αναγκαίο μάλλον
κι αισιόδοξο ίσως.. σαν ένα μήνυμα προς εκείνους που θά ρθουν
-μετά από καταστροφή ή μετά από γενιές εξέλιξης, αδιάφορο-
όταν εμείς θα έχουμε από καιρό τελειώσει: ό,τι μπορέσαμε διασώσαμε. Ίσως τώρα ξέρετε να το φροντίσετε καλύτερα από μας.
Φαντάσου όλα όσα σιωπηλά, αθόρυβα, καθημερινά χάνονται ενώ εμείς εστιάζουμε αλλού.
Φαντάσου πως τα εγγόνια σου μπορεί να ξέρουν τη λέξη βάτραχος ή ραπανάκι αλλά ο βάτραχος και το ραπανάκι να μην είναι παρά εικόνες σε κάποιο ηλεκτρονικό βιβλίο φυσικής ιστορίας.
Φαντάσου έναν κόσμο που τον θεωρούμε τόσο δεδομένο κι ανεξάντλητο που τελικά τον παραδίδουμε φτωχότερο, όλο και φτωχότερο στους επόμενους.
Μα ήδη, ο γιος μου γνωρίζει τα φυτά και τα ζώα μόνο απο φωτογραφίες. Μαθαίνει απ΄έξω πως κάνει το βατραχάκι ή η αγελάδα χωρίς ποτέ να τα έχει δει. Η ζωή δεν ευδοκιμεί στο τσιμέντο.....
Δημοσίευση σχολίου