Το κίνημα έπαψε να είναι ανεξάρτητο. Κάτω από τη σημαία του εναλλακτικού δημιουργήθηκε ένα νέο μοντέλο παραγωγής φθηνότερων ταινιών. Μια καινούργια μικρή βιομηχανία άρχισε να ανθίζει εις βάρος της ποιότητας που έπεσε κατακόρυφα. Το αρχικό κέφι στις περισσότερες περιπτώσεις χάθηκε. Το μεράκι, η τρέλλα ή το προσωπικό χνάρι, που ήταν κύρια συστατικά σ αυτές τις ταινίες, μπήκαν σε δεύτερη μοίρα, στιλιζαρίστηκαν και διαβρώθηκαν.
-Πολλά λέω. . ας μπω στο θέμα. .
Οι ταινίες της Kelly Reichardt γυρνάνε τον ανεξάρτητο αμερικάνικο κινηματογράφο στην πηγή του. Του ξαναδίνουν τη σημασία που έχασε. Είναι εύγλωττες χωρίς να γίνονται φωνακλάδικες. Είναι ιδιαίτερες χωρίς να διεκδικούν το καπέλο καμίας ιδιαιτερότητας. Είναι βαθειά πολιτικές χωρίς να σηκώνουνε παντιέρα και βαθειά ανθρώπινες χωρίς να γίνονται μελό.
Ακολουθεί το τρέιλερ της τελευταίας της ταινίας
Wendy and Lucy
και της αμέσως προηγούμενης
Old joy
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου