Χα,χα!! Χτες που λες, ούτε και ξέρω πώς, βρέθηκα να σεργιανάω σε διάφορα παλιά λημέρια. Έκανα μια μεγάλη στάση στου νέου τιπούκειτου: εδώ Είχα καιρό να γελάσω τόσο πολύ..
Σουλάτσαρα λοιπόν δώθε κείθε, νιώθοντας εκείνη την απλόχωρη χαρά που πάντα φέρνει η συνάντηση με κάτι οικείο, μα διατηρώντας συνεχώς την παράδοξη αίσθηση πώς όλα αυτά συμβαίνουν σ' ένα απώτατο παρελθόν, προϊστορικό σχεδόν.
Ώσπου συνειδητοποίησα πως όλα εδώ είναι όπως τ' άφησα και είπα, λες; Λες να είναι καιρός να επιστρέψω;
Καλησπέρα δύτη! :-) Τι ωραία που βρήκα το σχόλιό σου το πρωί!
Λοιπόν, αν σου πω ότι το κατάλαβα; :) Αν και φοβάμαι ότι έχουν περάσει ανεπιστρεπτί αυτά τα προϊστορικά χρόνια. Είμαστε λίγο τζουράσικ παρκ δηλαδή τώρα.
4 σχόλια:
Χαίρετε!
Χα,χα!!
Χτες που λες,
ούτε και ξέρω πώς,
βρέθηκα να σεργιανάω
σε διάφορα παλιά λημέρια.
Έκανα μια μεγάλη στάση στου νέου τιπούκειτου:
εδώ
Είχα καιρό να γελάσω τόσο πολύ..
Σουλάτσαρα λοιπόν δώθε κείθε,
νιώθοντας εκείνη την απλόχωρη χαρά που πάντα φέρνει η συνάντηση με κάτι οικείο,
μα διατηρώντας συνεχώς την παράδοξη αίσθηση πώς όλα αυτά συμβαίνουν σ' ένα απώτατο παρελθόν, προϊστορικό σχεδόν.
Ώσπου συνειδητοποίησα πως όλα εδώ είναι όπως τ' άφησα
και είπα, λες;
Λες να είναι καιρός να επιστρέψω;
Καλησπέρα δύτη!
:-)
Τι ωραία που βρήκα το σχόλιό σου το πρωί!
Λοιπόν, αν σου πω ότι το κατάλαβα;
:)
Αν και φοβάμαι ότι έχουν περάσει ανεπιστρεπτί αυτά τα προϊστορικά χρόνια. Είμαστε λίγο τζουράσικ παρκ δηλαδή τώρα.
Τζουράσικ πάρκ, ε;
χα,χαχ!
Ως εκθέματα ή ακόμα σε διάδραση;
Δημοσίευση σχολίου