Παρασκευή 21 Νοεμβρίου 2008

τρεις και ο Μασκοφόρος





Αλέξανδρος

Ποιός δεν θυμάται εκείνο το ποιήμα του Ρόμπερτ Γκρέιβς,
όπου ονειρεύεται ότι ο Μεγαλέξανδρος δεν πέθανε στην Βα-
βυλώνα, αλλά χάθηκε από το στρατό του και διείσδυσε στην
Ασία; Ύστερα από περιπλανήσεις σ' αυτή την άγνωστη
γεωγραφία, συνάντησε έναν στρατό κίτρινων ανθρώπων
και, έτσι όπως ήταν επαγγελματίας πολεμιστής, κατατάχτη-
κε στις γραμμές τους. Πέρασαν πολλά χρόνια και κάποια
μέρα πληρωμής, ο Αλέξανδρος κοίταξε με κάποια έκπληξη
ένα χρυσό νόμισμα που του είχαν δώσει. Αναγνώρισε τη
μορφή και σκέφτηκε: αυτό το νόμισμα το είχα κόψει εγώ για
να γιορτάσω μια νίκη κατά του Δαρείου, όταν ήμουνα ο
Αλέξανδρος ο Μακεδών.

Adrienne Bordenave, La modification du Passe ou la seule
base de la tradition, 1949

Σάντσο Πάνσα

Ο Σάντσο Πάνσα -που, άλλωστε, ποτέ δεν καυχήθηκε
γι' αυτό- τις ώρες του δειλινού και της νύχτας, καθώς
περνούσαν τα χρόνια, και μ' ένα σωρό ιπποτικά και περιπε-
τειώδη μυθιστορήματα για βοήθεια, κατάφερε σε τέτοιο
βαθμό να παραμερίσει τον εαυτό του από τον δαίμονά του
-τον οποίο αργότερα ονόμασε Δον Κιχώτη- που αυτός,
εγκαταλειμμένος, έκανε κατόπιν τα πιο τρελλά κατορθώματα.
Τα κατορθώματα όμως αυτά, από έλλειψη ενός αντικειμενι-
κού σκοπού, ο οποίος ακριβώς θα έπρεπε να είναι ο Σάντσο
Πάνσα, δεν έβλαψαν κανέναν. Ο Σάντσο Πάνσα, ένας άν-
θρωπος ελεύθερος, παρακινημένος ίσως από αίσθημα ευθύ-
νης, συνόδευσε τον Δον Κιχώτη στις περιπέτειές του, πράγ-
μα που του πρόσφερε μεγάλη και ωφέλιμη ψυχαγωγία ως το
τέλος της ζωής του.

Franz Kafka

Φουλάνο

Ήταν έτοιμος να πει: "Έρχομαι εκ μέρους του Φουλάνο",
όταν είδε τόσο λίγα φιλικά πρόσωπα πού, αντί να πάρει
κάθισμα, όρθωσε τ' ανάστημά του, έβαλε το σομπρέρο του
και είπε, γυρίζοντας την πλάτη:
"Φεύγω εκ μέρους του Φουλάνο"

Jules Renard, Journal

Ο Μασκοφόρος

Ο μασκοφόρος ανέβαινε τη σκάλα. Τα βήματά του αντη-
χούσαν μες τη νύχτα: Τικ, τακ, τικ, τακ.

Αguirre Acevedo, Φαντασμαγορίες


Από τις Σύντομες και παράξενες ιστορίες
Ανθολόγηση από τον Χόρχε Λουις Μπόρχες
και τον Αντολφο Μπιοϊ Κασάρες
Εκδ. Ύψιλον


8 σχόλια:

Ανώνυμος είπε...

For, after all, you do grow up, you do outgrow your ideals, which turn to dust and ashes, which are shattered into fragments; and if you have no other life, you just have to build one up out of these fragments. And all the time your soul is craving and longing for something else. And in vain does the dreamer rummage about in his old dreams, raking them over as though they were a heap of cinders, looking in these cinders for some spark, however tiny, to fan it into a flame so as to warm his chilled blood by it and revive in it all that he held so dear before, all that touched his heart, that made his blood course through his veins, that drew tears from his eyes, and that so splendidly deceived him!
White Nights-F.Dostoevsky

Ανώνυμος είπε...

Se pia? O empia?... ma risoluto
E terrible deliliberazione

Giuliano del Carmine, Storia Fiorentina

melen είπε...

@μέτοικος
@10 εως 12 νάνοι

είτε έτσι είτε αλλιώς

τικ,τακ,τικ,τακ..

Καλημέρα!

Ανώνυμος είπε...

...τικ,τακ,τικ,τακ?
Σπάστε το,το αναθεματισμένο!

Καλησπέρα!

melen είπε...

@10 εως 12 νάνοι
terrible deliberazione..
τό σπασα!

Hola!

Ανώνυμος είπε...

Χα,χα!!! 10 εως 12 νανοι χοροπηδούν πάνω στην καρέκλα!

Στην υγειά σας!

Μαύρος Γάτος είπε...

Α!!!!!!!

Ο ΦΟυλάνο είναι από ένα ισπανικό μυθιστόρημα που λέγεται "Το καφενείο των τρελλών". Δεν έχω συναντήσει ως τώρα πουθενά κάποια αναφορά σε αυτόν, σημαίνει "κανένας" ή "ασήμαντος'.

Τόσα αγαπημένα ονόματα σ'ένα ποστ... σε περνάω αμέσως στα links Μου.

melen είπε...

Ναιαι! Ωραίο λιμέρι το καφενείο των τρελλών,
βλέπω είσαι κι εσύ θαμώνας!

Καλησπέρα γάτε,
καλώς ήρθες