Κυριακή 14 Δεκεμβρίου 2008

Ρώσικη ρουλέτα

.
Βecause
.
Δόντια των λέξεων
Δαγκάνοντας κρύον αέρα
BECAUSE
Το χάος μετριέται μόνο με χάος
.
Φέρετρο φέρετρο
Πού πετάς γύρω μου γύρω μου
Μερόνυχτα τώρα
Ανάμεσα Τετέλεσται και Πριν
.
Μεσάνυχτα πάντα
'Ολο δεξιά και καταστροφή
Ποίηση πάλι
Μ' ένα νυστέρι που σκάβω
Ανάμεσα Σάββατο
Και φωτεινή επιγραφή
.
BECAUSE
Τ' απόστημα τούτου του κόσμου
ολοένα χοντραίνει
BECAUSE
Μισώ τα μισητά αντικείμενα
Όπως αυτό το χαλασμένο κρέας
Την καρδιά
Και τον τρόμο μέσα μου
Πού του παίζω τόσο άσκημα παιχνίδια
Να τον τρομάζω
.
Όμως ζαλίζομαι
Στο δέκατό μου όραμα ανεβασμένoς
Καθώς η αυτόματη πωλήτρια του σεξ
Μου μιλά γι' ανθρώπους
Τσάντες γεμάτες σάρκες
και λέξεις που δε χρειάζομαι
Γι' αυτό ανεβαίνω στο άλλο μου όραμα
Όμως το σώμα μου
Είναι τυλιγμένο ακόμα με ρολόγια
Για να θυμάται χαμόγελα
Που γλιστρούσανε πάνω σε τζάμια
Και πώς γελούσανε τα τζάμια
.
Μόνο που τώρα στο μυαλό τους
Τελευταία ανάμνηση πετρέλαιο κι αλουμίνιο
Οδοντόκρεμα ξυπνητήρια καφές ανία
.
Πράγματα που ξυπνάνε και ξεκινάνε
Από ' να καρμπόν
Μαζί τους και το πρωί
.
Πράγματι κομμάτια κάρβουνο μόνο
Ξεκάρφωτα
.
Μια μαύρη κάλτσα να την κουνά ο άνεμος
Μακραίνει μακραίνει
Βγάζοντας από μέσα της
Νύχια και κόκαλα
Βρύσες σκορπιούς
Χιλιόμετρα του λύκου μες στο στόμα μου
Πού τρόμαξα
Έβγαλα τα λεφτά μου
Κι ένα κατοστάρικο μόνο βρήκα
Πού' γραφε πάνω του
Άλλο πια δεν μπορώ
Αφήστε με να φύγω
.
BECAUSE
Αυτός είν' ένας κόσμος
Όπου και τα πράγματα ακόμα
Δεν μπορούν να παραμένουν σιωπηλά
BECAUSE
Αυτός ο κόσμος τρελάθηκε
.
BECAUSE
Μες στο δωμάτιο μου τώρα μπαίνουν
Ο Άλαν με το κοράκι του
Ο Κώστας με τις κάργιες του
Ο Άλεν με το λιοντάρι του
.
Είναι μια βρώμικη νύχτα καπιταλιστική
Κι' είναι ένας βρωμόκαιρος
Όπου και να κοιτάξεις
Παντού
.
Καθόμαστε όλοι μαζί
Και παίζουμε ρωσική ρουλέτα
.
Αλέξης Τραϊανός
Από το Σύνδρομο του Ελπήνορα
.
*λυπάμαι πού
δεν μπόρεσα να στήσω τη σελίδα
όπως διάλεξε ο ίδιος ο Τραϊανός

2 σχόλια:

Ανώνυμος είπε...
Αυτό το σχόλιο αφαιρέθηκε από έναν διαχειριστή ιστολογίου.
melen είπε...

@ανώνυμος
σε στέλνω στον κάδο, κλείνω και το καπάκι, ψάξε εκεί για πρέκια