Τετάρτη 4 Φεβρουαρίου 2009

με πεζά και κεφαλαία



O κύριος αυτός αποτελείται μόνον από γράμματα του αλφαβήτου. Πλήθος γραμμάτων, εννοείται, ο αριθμός των γραμμάτων είναι αστρονομικός. Πάντως είναι μόνο γράμματα.
Από δω η φίλη του. Αυτή αποτελείται, όπως μπορεί ο καθένας να δει, από σάρκα και οστά. Και τι σάρκα! Χάρμα οφθαλμών, χαίρεσαι να τη βλέπεις, πόσο μάλλον να την αγγίζεις!
Τώρα πάνε κι οι δυο μαζί στο πανηγύρι. Στη βαρκούλα και στον τεράστιο τροχό που γυρίζει, όλα πήγαν καλά. Να όμως που φτάνουν μπροστά στον πάγκο της σκοποβολής. Πρόκειτε βέβαια για έναν πάγκο σκοποβολής που διαφέρει από τους συνηθισμένους.
"Εξέτασε τον εαυτό σου!" λέει μια πινακίδα πάνω από τον πάγκο. Κι από κάτω οι κανόνες του παιχνιδιού. Είναι μόνο τρεις:
1. Κάθε βολή πετυχαίνει σίγουρα.
2. Για κάθε επιτυχία δίνεται μια βολή δωρεάν.
3. Η πρώτη βολή δεν χρεώνεται.
Ο άντρας με το χέρι περασμένο γύρω από τους γοφούς της φίλης του, μελετά προσεκτικά τον κανονισμό. Στην αρχή δεν έδωσε σημασία, εκείνη όμως τον πίεσε να εκμεταλλευτεί την ευκαιρία. Θέλει να δει πως τα καταφέρνει εκείνος στην σκοποβολή.
Ο κύριος όμως δεν θέλει.
"Γιατί όχι αγάπη μου; Τι σε πειράζει;"
Αυτό που τον πειράζει είναι ότι ο στόχος είναι κι αυτός ασυνήθιστος σαν όλα τ' άλλα σ' αυτό τον πάγκο. Πρέπει κανείς να πυροβολήσει τον ίδιο του τον εαυτό, δηλαδή την εικόνα του όπως φαίνεται μέσα στον καθρέφτη απέναντι. Και ο κύριος που αποτελείται από γράμματα δεν νιώθει αρκετά πραγματικός, ώστε να διακρίνει και μάλιστα τόσο τολμηρά ανάμεσα στον εαυτό του και την αντανάκλασή του.
"Ή θα ρίξεις ή θα χωρίσουμε!" τον απειλεί στο τέλος θυμωμένη η φιλενάδα του.
Εκείνος κουνάει το κεφάλι. Τότε κι εκείνη φεύγει, πιασμένη στο μπράτσο ενός χασάπη, που καταλαβαίνει από σάρκα και οστά.
Ο κύριος μένει πίσω και την κοιτάζει. Κι όταν εκείνη χάνεται πια ανάμεσα στο πλήθος και δεν την φτάνει με τη ματιά του, τότε διαλύεται κι αυτός σχηματίζοντας ένα μικρό σωρό κατάχαμα από πεζά και κεφαλαία, που οι περαστικοί ποδοπατούν.
Θα μπορούσε θαυμάσια και να πυροβολήσει, έτσι δεν είναι;

Μιχαελ Έντε
Ο καθρέφτης μες στον καθρέφτη
εκδ. Ψυχογιός.

3 σχόλια:

Le grand écrivain είπε...

Θαυμάσιος ερανισμός Melen μου...

Ανώνυμος είπε...

Αυτό -και το προηγούμενο του Καλβίνο- δύο από τα βιβλία που είχα μάθει απέξω πάνε τώρα σχεδόν είκοσι χρόνια... Αλλά το αγαπημένο μου, από τον Έντε, ήταν αυτό με τον ταξιδιώτη και το τέλος των περιπετειών του. Θα το ψάξω μόλις γυρίσω σπίτι...

melen είπε...

Η Ιστορία χωρίς τέλος..

Καλώς ήρθες Δύτη των νιπτήρων!