Παρασκευή 13 Φεβρουαρίου 2009

αιώρηση



Είχε αέρα, έναν αέρα του ατλαντικού, κι έλεγα μέσα μου πως στο τέρμα της λεωφόρου υπήρχε η θάλασσα. Γλάροι πετούσαν από πάνω μου. Στην πλατεία Αλμά η μπόρα έγινε πιο δυνατή και κάθισα σ' ένα από τα λίγα αδειανά τραπεζάκια του Σε Φρανσίς, μεσ' απ' τη τζαμαρία. Ήρθε το γκαρσόνι για την παραγγελία. Δεν είχα πια πεντάρα στην τσέπη μου.
-Κάποιον περιμένω.
Κι' ήταν, στο κάτω-κάτω αλήθεια. Κάποιον περίμενα. Στην άλλη μεριά της πλατείας τα κάγκελα του μικρού κήπου άστραφταν κάτω απ' τη βροχή. Τώρα θα είχε σίγουρα ξυπνήσει. Αρκούσε να κάνω μερικά βήματα και να χτυπήσω το κουδούνι της εξώπορτας. Θέλησα όμως να μείνει η ζωή μου ακόμη μια στιγμή αιωρούμενη στο καφενείο τούτο, μέσα στις φωνές και στο κουβεντολόι και στις ανταύγειες της βροχής πάνω στο τζάμι και στο πεζοδρόμιο. Περίμενα να σκοτεινιάσει και ν' ανάψουν τα φώτα. Και νομίζω πως θα΄μενα για πολύ ακόμη στο τραπεζάκι εκείνο, μισοναρκωμένος, αν δεν υποκλινόταν ξανά το γκαρσόνι μπροστά μου:
-Εξακολουθείτε να περιμένετε κάποιον;
Είχε στη φωνή του τόση ειρωνεία, ώστε σηκώθηκα. Έξω δεν έβρεχε πια. Στάθηκα μπροστά στο κιόσκι και διάλεξα μια εφημερίδα. Αυτό το πρόσχημα είχα χρησιμοποιήσει για να μπορέσω να βγω απ' το διαμέρισμα και δεν ήθελα να φανώ ψεύτης.


Πατρικ Μοδιανό
Η Χαμένη Γειτονιά
Εκδ. Χατζηνικολή.

17 σχόλια:

Ανώνυμος είπε...

Κι εμείς έχουμε "κολλήσει" στο cafe "Conde" -περιμένουμε τη Λουκί, όπως τον Γκοντό...

Καλησπέρα!

melen είπε...

..Είχα πάει να δω για λίγο τη Μπιζού, καθυστέρησα και στο Βαλβέρ κομμάτι παραπάνω..
Δε γνώρισα ακόμη τη Λουκί, Ρολάν.
Θα σας βρω, ελπίζω σύντομα, σ΄ένα απ΄τα τραπεζάκια του cafe Conde.

Πίνουμε κι ένα ποτηράκι περιμένοντας..
Καλό βράδυ!

Μαύρος Γάτος είπε...

Quand vous voulez, quand vous voulez,
a n' importe quel cafe,
on pourra attendre qqn ensemble?

Σ;ο)))

LOCUS SOLUS είπε...

Δυστυχώς, ένα απο τα καλύτερα έργα του, το Une jeunesse, δεν έχει βρεί ακόμα το δρόμο του στα ελληνικά. Οι μη γνωρίζοντες τη γαλλική ας παρηγορηθούν με όσα ήδη κυκλοφορούν, ας αναζητήσουν δε σε κανα παλιατζίδικο το Goncourt του, την Οδό των Σκοτεινών Μαγαζιών, που πέρασε απαρατήρητο στα μέρη μας καμμιά εικοσαριά χρόνια πριν.
Cara Melen, σας συγχαίρω de
profundis που μας τον παρουσιάζετε. Μας φέρνετε,όμως, μεγάλη στενοχώρια! Άντε τώρα να ξεφυλλίζεις τους σαβουρονεοέλληνες που κυκλοφορούν...

melen είπε...

μαυρογατί

..allons donc au cafe Conde
meme s'il n'est pas si pres,
puisque j'ai envie de rencontrer
ceux qui aiment le frequenter

Aν πάλι πέφτει μακρυά,
υπάρχει πάντα και το καφενείο των τρελλών που είμαστε και οι δύο θαμώνες!

Xαιρετώ!

melen είπε...

locus solus

Mου προκαλεί τέτοια συγκίνηση ο Μοδιανό που αν προσπαθήσω να την εκφράσω με λέξεις, κινδυνεύω να καταλήξω μελό ή ανακριβής..
Θ΄αναζητήσω το une jeunesse, του οποίου την ύπαρξη αγνοούσα.
Πάντα μου έρχεστε με δώρα!
Από καρδιάς, ευχαριστώ!

..και προσοχή με τη σαβούρα,
ακόμη και ο πονοκέφαλος που προκαλεί είναι αποκλειστικά με δικά μας έξοδα..
-δεν κάνει άλλωστε τυχαία ρίμα με τη βαβούρα, τη θολούρα και την (κρεββατο)μουρμούρα-

Χαιρετώ σας mon cher

Μαύρος Γάτος είπε...

Καλό το Καφενείο τν Τρελλών, αλλά είναι στη Σεβίλλη, και πού να τρέχεις τώρα, με την οικονομική κρίση... Αποφάσισα!!! Θα πάμε στο Μπαρ Κάτω Από Τη Θάλασσα. ¨Εχει και το πιό φρέσκο ψάρι, τζάμπα!!!!

Σ:ο))))))))))

Μαύρος Γάτος είπε...

Το Μπαρ Κάτω Από Τη Θάλασσα

Ανώνυμος είπε...

Το ιδανικό αλεξιβρόχιο -καφέ μετά από κρεββατομουρμούρα: Καφέ Φρίο στη Βαρκελώνη!

"Είμαι ένας άνθρωπος που, στο τέλος της ζωής του, αισθάνεται ότι η γλώσσα του έχει γεμίσει λάσπη και δεν ξέρει τι να κάνει, να την καταπιεί ή να τη φτύσει".

Ενρίκε Βίλα- Μάτας, "Το κάθετο ταξίδι"

Καλό βράδυ!

melen είπε...

προς όλους

Ε λοιπόν, μου φαίνεται πως πρέπει να το ρίξω έξω!. Πολλά καφέ μαζεύτηκαν, όλα τους ιδιαίτερα προκλητικά.
Κι αφού το πήραμε απόφαση αγαπητοί μου, πάρτε καλού κακού μαζί και την πετσέτα σας, μήπως και πεταχτούμε ως το Ρεστωράν στο τέλος του Σύμπαντος..
Όχι τόσο για τον άρτο και τα θεάματα, όσο για μια γερή δόση μεθυστικού χιούμορ..
Για τέτοιους καιρούς ανταριασμένους
μερικά σφηνάκια καλού χιούμορ -κι΄άσπρο πάτο,ξαναγεμίστε τα ποτήρια σας- είναι το καλύτερο αντίδοτο.

Γι΄αυτό, την πετσέτα και τα μάτια σας!
Στην υγειά μας!

Μαγιόλ,
ελπίζω να ταξιδέψω καθέτως σύντομα
Ευχαριστώ!..και μην ξεχάσετε την πετσέτα σας!

Ανώνυμος είπε...

melen, locus solus kai mayol
θα ήθελα να ξέρω υπό ποία ιδιότητα χαρακτηρίζει ο ένας τη νεοελληνική γραμματεία σαβούρα και οι άλλοι δύο υπερθεματίζουν υπέρ αυτού.

Ανώνυμος είπε...

Υπό την ιδιότητα του φανατικού αναγνώστη νεοελληνικής λογοτεχνίας! Είμαι ένας συνταξιούχος, που του αρέσει να πίνει τον καφέ του ζεστό, μεσιέ ανώνυμε.
Και επειδή έχω και προστάτη δεν μ' αρέσει ό,τι ριμάρει με τα ούρα: σαβούρα, κρεββατομουρμούρα, κουτσομούρα, μανούρα και, ιδίως, οι λογοτέχνες (νεοέλληνες και μη), που γυρίζουν γύρω απ' τον εαυτό τους σαν σβούρα!

Θερμούς Χαιρετισμούς!

ΑΝΘΡΩΠΟΣ ΧΩΡΙΣ ΙΔΙΟΤΗΤΕΣ είπε...

@προς όλους
Μετά από τέτοια συζήτηση, προτείνω κάτι ελληνικό. "Βουρ στο ψητό". Υπέροχοι μεζέδες και κρασί χύμα από την Έμπωνα.
Καλά κρασά!

melen είπε...

ανώνυμε
συνταξιούχος δεν είμαι
και από προστάτη δεν κινδυνεύω
κατά τα άλλα ούτε τελεία δεν θα άλλαζα στο σχόλιο του Μαγιόλ

Μαγιόλ,
chapeau! μ'ενθουσιάσατε!

Άνθρωπε, στην υγειά σας!

Ανώνυμος είπε...

@melen: Αν και δεν είμαι παρά ένας "zorro viejo", που στην αργεντίνικη λουφάρδο σημαίνει "γριά αλεπού" και, παρά το γεγονός, ότι υποφέρω κι από λουμπάγκο, σας αφιερώνω την τελευταία στροφή από ένα τάνγκο, που είναι εξ ολοκλήρου γραμμένο σ' αυτή την αργκό:

¡Atenti, pebeta!, seguí mi consejo:
yo soy zorro viejo y te quiero bien.
(Careful, babe! - follow my advice:
I'm an old fox and I wish you well.)

...
Tomá leche con vainillas o chocolate con churros,
aunque estés en el momento propiamente del vermut.
Después compras un bufoso y, cachando al primer turro,
por amores contrariados le hacés perder la salud.

(Drink milk with vanilla or chocolate fritters,
even when it's really time for cocktails
Then buy a gun and to the first sucker you catch,
on account of distressed love make him lose his health.)

Σας χαιρετώ!

melen είπε...

zorro viejo

..luego
cuando se mueran
yo bailare
perdida en la luz del vino..

Alejandra Pizarnik

Muchas gracias!

Ανώνυμος είπε...

@Melen
Επιφανια
Καθως καθε τι "Εναλλακτικο" καταληγει στο Μπαρ κατω στη/απ'τη θαλασσα αυτες τις μερες,για μας που δεν ελισσομαστε σαν ψαρια,απομενουν τα "Κεντρικα" του Καφενειου των Τρελλων,οπου ομως.. οι τρελοι μειναμε λιγοι κι ο Σκαριμπας εχει φυγει..
Βαρδα Στενοχωρια!
Υ.Γ. Μ'εχει στοιχειωσει η Αργεντινικη μουσικη αυτες τις μερες.Αναρωτιεμαι..