ΧΟΡΕΥΟΥΜΕ ΒΑΛΣ ΚΥΡΙΕ MACLEISH ;

Joan Mirό (1893-1983)

The End of the World

Quite unexpectedly, as Vasserot
The armless ambidextrian was lighting
A match between his great and second toe,
And Ralph the lion was engaged in biting
The neck of Madame Sossman while the drum
Pointed, and Teeny was about to cough
In waltz-time swinging Jocko by the thumb
Quite unexpectedly the top blew off:

And there, there overhead, there, there hung over
Those thousands of white faces, those dazed eyes,
There in the starless dark, the poise, the hover,
There with vast wings across the cancelled skies,
There in the sudden blackness the black pall
Of nothing, nothing, nothing -- nothing at all.


Archibald MacLeish (1892-1982)

---------------------------------------------

TO ΤΕΛΟΣ ΤΟΥ ΚΟΣΜΟΥ

Ολότελ' αναπάντεχα ακριβώς την ώρα
που ο Βασερότος αμφιδέξιος κουλοχέρης
ανάμεσα στου ποδαριού του το μεγάλο
δάχτυλο και το δεύτερο άναβε σπίρτο
και κάτω από το χτύπο του ταμπούρλου
ο Ραλφ ο λέοντας δάγκανε το σβέρκο
της κυρα-Σόσμαν και που βήχοντας ο Τήνυ ο νάνος
σε χρόνο βαλς γυρόφερνε το χιμπατζή τον Τζόκο
κρατώντας του τα δάχτυλα τότε την τέντα
ολότελ' αναπάντεχα την πήρε ο αέρας:

Κι'εκεί εκεί πάνω εκεί ψηλά από πάνω
από χιλιάδες πρόσωπα χλωμά κι' έκθαμβα μάτια
εκεί μες το άναστρο σκοτάδι κρεμασμένη
εκεί ν' αεροζυγιάζεται ν' αεροσαλεύει
μες στους χαμένους ουρανούς με διάπλατες φτερούγες
μέσα στην ξαφνικιά μαυρίλα εκεί το μαύρο κρέπι
του τίποτα του τίποτα του τίποτα του απόλυτου.

Μετάφραση Δημ.Σταύρου

Από την Ανθολογία της Ευρωπαϊκής και
Αμερικάνικης Ποίησης (επιμέλεια Κλέων Παράσχος)
εκδ. Σίμος Συμεωνίδης, Αθήνα 1962.