Τούτο μόνο

Μια κοιλάδα και πιο ψηλά τα δάση στα χρώματα
του φθινοπώρου.
Ένας ταξιδιώτης φτάνει, ο χάρτης τον έφερε εδώ.
Η πιθανώς η μνήμη. Κάποτε, πριν από χρόνια, μέ-
σα στον ήλιο,
Όταν έπεφτε το πρώτο χιόνι και ταξίδευε εδώ
Ένιωσε χαρούμενος, δυνατός, δίχως λόγο,
Χαρά των ματιών. Τα πάντα ήταν ρυθμός
Από το σάλεμα των δέντρων, το πέταγμα ενός
πουλιού,
Το τραίνο στη γέφυρα, μαγεία της κίνησης.
Επιστρέφει μετά από χρόνια, τίποτα δεν απαιτεί.
Ένα μόνο θέλει, το πιο πολύτιμο πράγμα:
Να δει, καθαρά και απλά, δίχως όνομα,
Δίχως προσδοκίες, ελπίδες ή φόβους,
Στο άκρο εκεί που δεν υπάρχει εγώ ή μη-εγώ.

Τσεσλαφ Μίλος (1911-2004)
Ποιήματα
Μετάφραση, Αντώνης Μακρυδημήτρης
εκδ. Γαβριηλίδη