Καραβάνι

ΑΜΠΝΤΟΥΛ. -Σχετικά με το καράβι που ονειρευόμουν πάντα, επιτρέψτε μου να σας πω τούτο: θα συνεχίσω να το ψάχνω, ναι, και θα προσπαθήσω να το αποκτήσω, επειδή αισθάνομαι πως είναι κάτι που το οφείλω στον εαυτό μου. Όμως, αν αυτό δεν συμβεί και δεν βρω το καράβι μου, πάλι το ίδιο μου κάνει. Έχω μάθει πλέον και έχω συνηθίσει να κερδίζω από τα απραγματοποίητα όνειρά μου ισχυρούς λόγους για να συνεχίσω να ζω. Εξάλλου, Μακρόλ, εσείς σ' αυτό είστε μαιτρ. Μα τι κάθομαι και σας λέω; Το δικό μου ιδεώδες τραμπ στήμερ είναι εξίσου φανταστικό με τα υλοτομεία σας στο Ξουραντό και τους ψαρότοπους στην Αλάσκα.
ΜΑΚΡΟΛ. -Πράγματι, έχετε δίκιο. Πιστεύω ότι τόσο εσείς όσο κι εγώ γνωρίζαμε πάντα από την αρχή ότι ήταν εντελώς άπιαστος ο στόχος που κυνηγούσαμε χωρίς να υπολογίσουμε κινδύνους ή εμπόδια. Είναι κάτι σαν κι αυτό που είπα κάποτε για τα καραβάνια. Για να δούμε αν το θυμάστε: "Ένα καραβάνι δεν συμβολίζει και ούτε ενσαρκώνει κάτι συγκεκριμένο. Το λάθος μας είναι ότι θεωρούμε πως κατευθύνεται κάπου και έρχεται από κάπου. Το καραβάνι εξαντλεί το λόγο της ύπαρξής του στη μετακίνησή του και μόνο. Αυτό το γνωρίζουν οι καμήλες και το αγνοούν οι άνθρωποι που το απαρτίζουν. Πάντα έτσι ήταν".

Αlvaro Mutis
Αμπντουλ Μπασούρ
Ο ονειρευτής των καραβιών
εκδ. Άγρα,
μετάφραση Μανώλης Παπαδολαμπάκης