Κυριακή 29 Ιουνίου 2008

Gouvernants et Gouvernes



henri michaux, mouvements

LA VIE DE L' ARAIGNEE ROYALE

L’ araignée royale détruit son entourage, par digestion.
Et quelle digestion se préoccupe de l’ histoire et des
relations personnelles du digeré? Quelle digestion pretend
garder tout ca sur des tablettes?
La digestion prend du digeré des vertus que celui-là
même ignorait et tellement essentielles pourtant qu’ après ,
celui-ci n’ est plus que puanteur, des cordes de puanteur
qu' il faut alors cacher vivement sous la terre .
Bien souvent elle approche en amie. Elle n’ est que
douceur, tendresse, désir de communiquer, mais
si impaisable est son ardeur, son immense bouche
désir tellement ausculter les poitrines d’ autrui (et sa
langue aussi est toujours inquiète et avide), il faut
bien pour finir qu’ elle dégloutisse!
Que d’ étrangers déjà furent engloutis!
Cependant, l’ araignée ensuite se désespère. Ses
bras ne trouve plus rien à étreindre. Elle s’ en va
donc vers une nouvelle victime et plus l’ autre se
débat, plus elle s’ attache à le connaître. Petit à petit
elle l’ introduit en elle et le confronte avec ce qu’elle
a de plus cher et de plus important, et nul doute qu’ il
ne jaillisse de cette confrontation une lumière unique.

Cependant, le confronté s’ abîme dans une nature
infiniment mouvante et l’ union s’ achève aveuglément.

Henri Michaux, La nuit remue

------------------------------------

Η ΖΩΗ ΤΗΣ ΒΑΣΙΛΙΚΗΣ ΑΡΑΧΝΗΣ

Η βασιλική αράχνη καταστρέφει τους γύρω της
χωνεύοντάς τους.Και ποια χώνεψη νοιάζεται για
την ιστορία και τις προσωπικές σχέσεις του χωνε-
μένου; Ποια χώνεψη διατείνεται πως κρατά
για όλα αυτά σημειώσεις;
Η χώνευση παίρνει από τον χωνεμένο αρετές που
και ο ίδιος αγνοούσε ,τόσο όμως ουσιαστικές που
μετά δεν απομένει απ αυτόν παρά μπόχα,δύσοσμες
χορδές που πρέπει πάραυτα να θαφτούν.
Πολύ συχνά πλησιάζει φιλικά. Είναι όλο γλύκα,
τρυφερότητα, επιθυμία επικοινωνίας, τόσο ασίγαστο
είναι όμως το πάθος της, το τεράστιο στόμα
της θέλει τόσο πολύ ν' αφουγκραστεί τα στήθια
των άλλων ( το ίδιο κι η γλώσσα της είναι πάντοτε
ανήσυχη κι άπληστη), που τελικά πρέπει οπωσδήποτε
να καταπιεί!
Πόσους και πόσους ξένους δεν έχει ήδη καταβροχθίσει!
Στη συνέχεια ωστόσο η αράχνη απελπίζεται. Δε βρίσκει
πια τίποτα να σφίξει στην αγκαλιά της. Πλησιάζει λοιπόν
ένα καινούργιο θύμα κι όσο πιο πολύ ο άλλος αντιστέκεται,
τόσο πιο πολύ επιμένει να τον γνωρίσει.
Σιγά-σιγά τον βάζει μέσα της και τον αντιπαραβάλλει με
ό,τι πιο σημαντικό, ό,τι πιο πολύτιμο έχει και δεν υπάρχει
καμιά αμφιβολία πως από τούτη την αντιπαράθεση
αναβρύζει φως μοναδικό.

Όμως αυτός που αναμετριέται βυθίζεται στην άβυσσο
μιας φύσης αδιάκοπα κινούμενης και η ένωση τελειώνει
στα τυφλά.

μετάφραση melen

8 σχόλια:

Le grand écrivain είπε...

Melen, ειλικρινά τώρα τρελάθηκα. Μεταφράζεις Michaux??? Μεγάλη αγάπη... τον θεωρώ από τους σημαντικότερους - συλλήβδην - καλλιτέχνες του 20ου... εχεις κι άλλες μεταφράσεις στα συρτάρια? Εγώ πριν λίγο καιρό τελείωσα τον Plume, ελπίζω να κυκλοφορήσει μέσα στον επόμενο χρόνο... Χαιρετώ!

melen είπε...

@le grand ecrivain
καλησπέρα
όχι, είναι το πρώτο του michaux που μεταφράζω
γενικά μεταφράζω σποραδικά όταν ένα κείμενο ή ποίημα με βάζει στη διαδικασία να το αποδώσω στα ελληνικά
..και πάντα μένει στο συρτάρι
(ή τέλος πάντων, αυτό είναι το πρώτο που βγαίνει απ' το συρτάρι..)

Μεγάλη αγάπη ο michaux...ainsi a l' ecart, toujours seul au rendez-vous, sans jamais retenir une main dans ses mains, il songe, l' hamecon au coeur, a la paix, a la damnee paix lancicante, la sienne, et a la paix qu' on dit etre par-dessus cette paix...
(vers la serenite, la nuit remue)

Χαιρετώ!

Ανώνυμος είπε...

Καθως ειναι γνωστο οτι ο ερως μεθεξις εστι,και οτι μεσα απο την καταργηση της ατομικοτητας επερχεται η επιτευξη μιας υψηλοτερης υπαρξιακης καταστασης,και επειδη ειμαστε εκ φυσεως μακρυα απο νεοφιλελευθερα συνθηματα του τυπου "Αφομοιωσε για να μην αφομοιωθεις",το ολον ζητημα αναγεται στο να βρεις-η να σε βρει- την σωστη Αραχνη.(Κι αν σου φαινεται βασιλικη ακομα καλυτερα..) Αλλιως καθεσαι σπιτι σου και βγαζεις τα ματια σου στον υπολογιστηρα..

melen είπε...

@μέτοικος...
μου απαντάτε λοιπόν στο που ανάγεται τη μοίρα σας σχετικά με την προηγούμενη ανάρτηση.
Με το καλό και καλή σας τύχη!

Η συγκεκριμένη ανάρτηση έχει τίτλο,
gouvernants et gouvernes monsieur

Bonne nuit
σ εσας και στους χοχλάκους!

Ανώνυμος είπε...

Τιτλος που μια χαρα μπορει να εχει και πολιτικη καιπροσωπικη χροια.Αλλωστε απο τα ιδιωτικα βιτσια δεν πηγαζουν οι δημοσιες αρετες;Οι Χοχλακοι δεν κοιμηθηκαν και τοσο καλα..

melen είπε...

@μέτοικος..
Bien sur!
Bonjour!

Unknown είπε...

Φλερτάροντας με το θάνατο.
..Έτοιμο για δράση το
αρσενικό, αρχίζει την αναζήτηση για το θηλυκό. Καθώς το αρσενικό πλησιάζει τη
φωλιά της θηλυκιάς, χτυπά απαλά τον ιστό της για να της γνωστοποιήσει οτι είναι
παρόν και ενδιαφέρεται να ζευγαρώσει και οτι δεν είναι κάποιο θήραμα που
πιάστηκε στον ιστό της. Το αρσενικό έπειτα δονεί το πίσω μέρος της κοιλιάς του
πάνω στον ιστό. Εαν το θηλυκό είναι δεκτικό στο κάλεσμά του, θα ανταποκριθεί
πλησιάζοντας σιγά-σιγά. Τότε το αρσενικό θα πλησιάσει αργά και προσεκτικά
τινάζει τα πόδια της με τα δικά του. Εαν το θηλυκό παραμένει δεκτικό, τότε το
αρσενικό πλέκει ένα μεταξωτό πέπλο γύρω απο τη θηλυκιά, πριν εναποθέσει το
σπερματοφόρο σάκο του στο πίσω μέρος της θηλυκιάς. Όταν το αρσενικό τελειώσει,
πρεπει να εξέλθει απο τον ιστό το ίδιο προσεκτικά όπως είχε πλησιάσει, ώστε η
θηλυκιά να μην τον περάσει κατά λάθος για θήραμα. Κουρασμένα και εξουθενωμένα
απο την όλη διαδικασία, τα περισσότερα αρσενικά, παραπατούν και ατυχώς
καταλήγουν να γίνουν ενα εύκολο γεύμα απο την πεινασμένη σύντροφό τους.(http://www.reptilesalonica.com/articles-black_widow.html)

melen είπε...

@petalouditses
Καλώς ήρθατε,
ευχαριστώ για τις πληροφορίες σχετικά με τη μαύρη χήρα, δε γνώριζα λεπτομέρειες για το τελετουργικό του ζευγαρώματος,είχα υπόψη μου μόνο την κατάληξη
Χαιρετώ σας!