Τρίτη 2 Σεπτεμβρίου 2008

ΑΠ' ΤΗ ΣΤΕΡΙΑ ΚΟΙΤΩΝΤΑΣ..


vincent van gogh,1853-1890, sky

στα όρη της μυουπόλεως ΙΙΙ

κοσμώ το μέτωπό
μου με
ψάρια κι' ομπρέλλες

βάζω μεσ' στα
μαλλιά μου
φωνές
φωτιάς

τα χέρια μου
γίνονται
οι σκουριασμένες
άγκυρες των
ναυαγίων

κι' ενώ απλώνεται
-βαθμηδόν-
στ' ακρογιάλι
η ερημιά
κι' η νύχτα
βλέπω να χάνωνται μακριά
-πάνω στη θάλασσα
στα βάθη του ορίζοντα-
τα τελευταία φώτα
τ ο υ
χ α μ ο ύ


από τα κλειδοκύμβαλα της σιωπής
Νίκος Εγγονόπουλος
Ποιήματα, εκδ. Ίκαρος.


5 σχόλια:

Γουφ είπε...

..when the train leaves the station...

αυτό μου θύμισε.
τα φωτα του χαμού.

Α!
και το ''..έχει τα φανάρια του στην πρύμνη..''

melen είπε...

Γούφα

εμένα πάλι μού ρχετε

..κείνο το τρένο που έβλεπε
τα άλλα τρένα να περνούν..

και το
"..φύγε δε σου πρέπει στέρεα γη.."

κι' είχε μια ωραία νεαρή σελήνη νωρίς απόψε
πορτοκαλιά στη δύση της
ελπίζω να την είδες

Γουφ είπε...

τωρα μαυτο που εγραπσες μου θυμισες ενα παλιο τσεχικο εργο, στο σινεμα, ασπρομαυρο, Ο ΑΝΘΡΩΠΟΣ ΠΟΥ ΕΒΛΕΠΕ ΤΑ ΤΡΕΝΑ ΝΑ ΠΕΡΝΟΥΝ

ε, ναι, της ερικσα μια ματια κι αυτηνης...ορθια βγηκε, καλο καιρο θα κανει...

ελαβες την απαντηση στο μεηλ?

melen είπε...

..και το the railway station man..


ε λάβα! έλαβα!

Ανώνυμος είπε...

"Navigare neccese es, vivere non es neccese", διαβάζω στον Καββαδία και μοιράζομαι την αγάπη του για τη θάλασσα. Βουτιά μακριά και το νερό με ξεπλένει από τα στίγματα που άφησε στην ψυχή μου ο χειμώνας.

απόσπασμα από το blog:http://chalkidiki-no-free.blogspot.com/