Τρίτη 16 Σεπτεμβρίου 2008

ΜΕ ΤΙΣ ΛΕΞΕΙΣ ΤΟΥ ΣΑΧΤΟΥΡΗ

Επειδή οι λέξεις σήμερα μαζί μου δεν συνεργάζονται
-μπορεί να φταίει η σοροκάδα
με τους νοτιάδες ενίοτε παθαίνω γλωσσοδέτη-
κι επειδή άλλοι άνεμοι ευτυχώς φυσούν στο παρίσι..
παρακαλώ πριν ξεκινήσετε την ανάγνωση
πηγαίνετε μια βόλτα στον
κενό τίτλο

..
Μίλτος Σαχτούρης, 1919-2005

Συμπέρασμα

Η γάτα ήρθε σα φωνή από έναν ορίζοντα φο-
........................................................βισμένο
έβρεχε και πρησμένα όνειρα βογγούσαν οληνύχτα
το πρωϊ ο άνθρωπος .. πλύθηκε.. και .. ξυρίστηκε
.......................................................όπως πάντα
και γύρω του χτυπούσαν τα σφυριά όπως πάντα
στο δρόμο καθώς έβγαινε απάντησε μιαν αγία
ντυμένη στα βυσσινιά
είχε πεθάνει στον τροχό πριν από
........................................εκαντοντάδες χρόνια
ο γαλατάς τον είδε και τον χαιρέτησε
έπειτα τον χαιρέτησε ο ταχυδρόμος
κι ύστερα τι ν΄απόγινε αυτός ο άνθρωπος
τα ρούχα του κυκλοφόρησαν σ΄εφημερίδες
το ένα του μάτι το κρατούσε κι έπαιζε
ένα μικρό κορίτσι
μαύρα αυτοκίνητα μεταφέραν τα κομμένα
μέλη του
και η καρδιά του αερόστατο γελούσε στο κενό


Τα φάσματα ή
η χαρά στον άλλο δρόμο
(1958)


3 σχόλια:

Γουφ είπε...

ίσως τις λέξεις σου να τις κατάπιε η χτεσινή πανσέληνος. άφησες ομως να μιλήσει ο ποιητης σταχτουρης και οι λεξεις του ησαν αυτα που ηθελες εσυ να πεις. τις έσταξε η πανσέληνος επανω στο μπλοκάκι σου.

melen είπε...

Γούφα΄μ
καλημέρα :)

Ανώνυμος είπε...

Αχ! η γάτα στενάζει
η γάτα μουρμουρίζει
η γάτα
θέλει, θέλει, θέλει, θέλει

τι ελάχιστη σημασία που έχουμε...

η γνωστή άγνωστη